ေရးသူ႕လူ႔အဖြဲ႔အစည္း

ေရးသူ႕လူ႔အဖြဲ႔အစည္း

 

ကိုယ္ ကဗ်ာေရးမွန္းသိသြားေတာ့ ဒင္းမ်က္လံုးဟာ ၀ိုင္းစက္ ျပဴးက်ယ္ ပါးစပ္က အေဟာင္းသား (ဘယ္ပါးစပ္က သစ္လို႔လဲ) တစ္ခုခုေျပာဖို႔ ဆြံ႕အ ေျပာ လည္း ေျပာခ်င္ ေျပာလည္း မေျပာခ်င္ အခုေရာက္ေနတဲ့ အရပ္နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္သေယာင္ ဟိုအရင္ေန႔ေတြတိုင္း လာေရာက္ ထိေတြ႔ ရင္းႏွီး သိကၽြမ္းေနတဲ့ ကိုယ့္ျဖစ္တည္မႈဟာ ဒီကေန႔ ကိုယ္ကဗ်ာဆရာမွန္းသိသြားေတာ့ ဒင္းအျမင္ထဲ ကိုယ္ဟာ အံၾသစရာေကာင္း ထူးဆန္း အိပ္မက္ဆန္ လက္ေတြ႔မရွိ စိတ္ကူးယဥ္သူတစ္ဦးအျဖစ္ ေရြ႕ေလွ်ာ ထိုးက် သက္ဆင္းသြားရရွာ ကိုယ္ကလည္း ဒါကို အေတြ႔အႀကံဳအရ အတိုင္းသား ဆင္ျခင္ သိျမင္ စိတ္ပ်က္သြာၿပီး ၀မ္းနည္းရ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရ သာမန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲ ကဗ်ာေရးသူတစ္ဦးအျဖစ္ က်င္လည္ ရွင္သန္ ရုန္းကန္ ေနထိုင္ျခင္းမွာ မွားယြင္းေနတဲ့ ဘာသာတရားတစ္ခုအေပၚ သက္၀င္ ယံုၾကည္ ေလးျမတ္မိသူလို ယူဆျခင္းခံရ (အထူးသျဖင့္ ဒီကဗ်ာေရးသားျခင္းဆိုတဲ့ အလုပ္ကို သာမန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ဘယ္ဒင္းကမွ  အလုပ္တစ္ခုအျဖစ္ အထင္တႀကီး တေရးတယူ ေလာက္ေလာက္လားလား ေနရာေပးတယ္ဆိုတာ မရွိခဲ့ေလေတာ့) ဖြင့္ေျပာမိသူ ကိုယ့္အမွားသာလွ်င္ျဖစ္ေၾကာင္း အိပ္ယာ၀င္တိုင္း တႏံု႔ႏံု႔ စဥ္းစား ေတြးေခၚ ေျမာ္ျမင္ရတာလည္း မီးခိုးေရာ မိုးေရာမဆံုးႏိုင္ ဒီလိုမွန္းသိရင္ ကိုယ့္ရုပ္ကိုယ့္ရည္နဲ႔ အစကတည္းက ဓာတ္ရွင္မင္းသားပဲျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့အေကာင္းသား ကိုယ့္အသံကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ကာလေပၚ အဆိုေတာ္သာ လုပ္ခဲ့အေကာင္းသား  ေၾသာ္ ကိုယ္ေနထိုင္ရာသာမန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးက ဓာတ္ရွင္မင္းသားနဲ႔ ကာလေပၚအဆိုေတာ္မ်ားကိုသာ အႏုပညာရွင္အျဖစ္ ကိုးစား ယံုၾကည္ ထင္မွတ္ေနရွာပံုမ်ားေျပာပါတယ္ ဒါကလည္း ေဟာလီး၀ုဒ္ဇာတ္ကားဆိုရင္ ဗန္ဒိန္းနဲ႔ ဂ်က္ကီခ်န္း ျမန္မာဗြီဒီယိုမွာ ဟိန္းေ၀ယံနဲ႔ မိုးေဟကို ရုပ္သံဇာတ္လမ္းက်ေတာ့ ကိုရီးယားလမ္းကိုပဲ ၀ိုင္းနီးၾက စာအုပ္ဖတ္ေတာ့ ဗ်ဴးနဲ႔ နကၡတၱေရာင္ျခည္ ႏိုင္ငံျခားေတးသီခ်င္း နားေထာင္ရင္ Aကြန္နဲ႔ တိုင္လာဆြစ္ ျမန္မာသီခ်င္းက်ေတာ့ Rဇာနည္နဲ႔ Aသင္ခ်ိဳေဆြေလာက္သာ အႏုပညာရတဲ့ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ႀကီးထဲ ဒါရိုက္တာေဇာင္ယီမုနဲ႔ ရိုမန္ပိုလန္စကီးကို မသိတာ မင္းသားႀကီးမာလြန္ဘရန္ဒိုနဲ႔ ဘန္နစီယိုဒယ္လ္တိုရိုကိုမသိတာ ေဒါက္တာဇီဗားဂိုးဓာတ္ရွင္နဲ႔ ပီယားနစ္စ္ဓာတ္ရွင္ကို မသိတာ စာေရးဆရာဂၽြန္စတိန္းဘက္နဲ႔ ကဗ်ာဆရာဂၽြန္အက္ရွဘရီကို မသိတာ ဂီတပါရမီရွင္မိုးဇက္နဲ႔ ကတ္ကိုဘိန္းကိုမသိတာ အဲဒီ့မသိတာေတြအားလံုး သတၱဳခ် စဥ္းစား ေတြးေခၚ ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးကို အျပစ္လို႔ မဆိုသာျပန္ ခက္ေနတာက ကိုယ္ကဗ်ာ ေရးမွန္းသိၿပီးေနာက္ နဂိုပံုမွန္လည္ပတ္ေနတဲ့ ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးက ကိုယ့္အေပၚ လြဲေခ်ာ္စြာ တုန္႔ျပန္ ဆက္ဆံ သေဘာထား စာရင္းမွတ္လိုက္တဲ့ ကိစၥ၀ိစၥေတြရွိေနေသးရာ ကိုယ္က ကဗ်ာေယာင္ေယာင္ စာေယာင္ေယာင္အျပင္ အမ်ားသူငွာနဲ႔တန္းတူ အားကစား၀င္လုပ္တာကိုပဲ အံ့အားသင့္  နားမလည္ ဆန္းၾကယ္ ကိုယ္ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေနလို႔ အမ်ားသူငွာအိမ္ေထာင္ဦးစီးမ်ားလို  ကိုယ့္အိမ္ ကိုယ့္ယာအတြက္ လိုအပ္တဲ့ အလုပ္ၾကမ္းေတြ  (ဥပမာ-ေရစည္တြန္း၊ထင္းခြဲ) လုပ္တာမ်ိဳးအေပၚ ေမးေငါ့ ေခါင္းခါ ျပက္ရယ္ျပဳ ရယ္သြမ္းေသြး ကိုယ္ကဗ်ာေတြေရးတဲ့အတြက္ ကိုယ္ဟာ အလိုလိုေနရင္း လူ႔အသိုင္း လူ႕အ၀ိုင္းထဲ က်င္လည္ က်က္စား လႈပ္ရွား သြားလာတဲ့ေနရာမွာ အမ်ားသူငွာနဲမတူ တစ္မူးလိုေနသေယာင္ တစ္မတ္လိုေနသေယာင္ လန္႔ဖ်ပ္ ေသြးတိုး စိုးရိမ္ ကိုယ္ခ်င္းစာ သနားစဖြယ္ အၾကည့္မ်ားအားလည္း ရရွိ လက္ခံ ေပးဆပ္ နားလည္ ကိုယ္က ကဗ်ာေကာင္ စာေကာင္ ျဖစ္ေနျခင္းမွာ အမ်ားသူငွာလူေတြလုိ ေဒးလီးေနာ္မာန္ အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္တာမ်ိဳး  မၾကား မေတြ႕ မျမင္ၾကေလတဲ့အခါ ၁၀၉ေကာင္ ၁၁၀ေကာင္ အျဖစ္ လက္ခါ အထင္ေသး ႏွာေခါင္းရႈံ႕ စုတ္သပ္စရာ လူသားမွ်သာဆိုေတာ့ ကဗ်ာေရးတဲ့ ကိုယ္ဟာ အိပ္ယာ၀င္အိပ္ယာထ ေရွ႕ခုနစ္အိမ္ ေနာက္ခုနစ္အိမ္ၾကားေအာင္ ကဗ်ာပဲအသားလြတ္ရြတ္ရမလား ဖင္မီးခိုးထြက္တဲ့ထိ ဖက္ၾကမ္းေဆးေပါ့လိပ္ဖြာ ေခတ္ေဆြးလြယ္အိတ္ႀကီးလြယ္ ျပတ္ခါနီး ဖိနပ္တစ္ရံစီး မဂၢဇင္းတိုက္တကာအႏွံ႕ ေန႔စဥ္ေျခတိုေအာင္ပဲ လမ္းသလားျပရမလား ျဖစ္ရပံုမ်ား ကိုယ္ဟာ ရွမ္းျဖစ္လို႔ ေခါက္ဆြဲပဲ ေရာင္းရေတာ့မလိုလို ရခိုင္ျဖစ္လို႔ မုန္႔တီပဲ ေရာင္းရေတာ့မလိုလို ကဗ်ာဆရာျဖစ္လို႔ အမ်ားအျမင္လွေအာင္ ကဗ်ာလက္သုပ္စံု အထမ္းကေလးပဲ ပုခံုးေပၚ တင္လိုက္ရေတာ့မလို ကဗ်ာကုမၸဏီ/ပါတီပဲေျပးေထာင္လိုက္ရေတာ့မလို ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးနဲ႔ တယ္အံ၀င္ခြင္က်ရွိလွခ်ည္ရဲ႕ လို႔ေတာ့မဟုတ္ ဒါေပမယ့္လည္း ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းဆိုတာ ကဗ်ာေရးသူ ကိုယ္နဲ႔က တစ္ဘ၀လံုးလံုး ဒီလိုပဲ တစ္ေသြးတည္း တစ္သံတည္း လြဲေခ်ာ္မႈေတြ အသားက် ေနေလေတာ့ကာ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္ျဖစ္လ်က္ ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးကလည္း  ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးျဖစ္လ်က္ ေရးသူနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ခါးေတာင္းက်ိဳက္ တလြဲ ဟိုအ၀ွာတလြဲ အံေခ်ာ္ စံလြဲ ကြဲျပား  ခၽြတ္ေခ်ာ္ ေနၿမဲသာတည့္။                ။

 

လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္

26.7.10