ကိုေက်ာသင့္အတံ

ကိုေက်ာသင့္အတံ

 

ဒီ့အရင္ကတည္းက ကိုေက်ာ္တင့္အေၾကာင္း အၾကားႀကီးမ်ားထားဖူးၿပီးသား ႏို႔ လူခ်င္းေတာ့ တစ္ခါမွ မဆံုျဖစ္ မဆံုဆို ဆံုးစရာကိစၥကလည္း ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေထြေထြထူးထူး ရယ္လို႔မွ မရွိ ဆိုေတာ့ကာ စာ/နယ္/ဇင္းေတြထဲမွာပါသမွ် ကိုေက်ာ္တင့္ရဲ႕ သတင္း ေရဒီယို/တီဗြီ/ ဧင္တာနက္ ေတြထဲေရာက္သမွ် ကိုေက်ာ္တင့္ရဲ႕ လတ္တေလာအႏုပညာလႈပ္ရွားမႈး ကိုေက်ာ္တင့္ကိုယ္တိုင္ လႈပ္ရွား တင္ဆက္ အသံုးေတာ္ခံေလတဲ့ ကိုေက်ာ္တင့္ရဲ႕ စာေပ/ပန္းၿခီ/ဂီးတ/ရုပ္ရွင္း အႏုသုခုမအစံုအလင္ကိုသာ ရရင္ရသလို  သိမွတ္ထားခဲ့ေတာ့ ကယ္တ တမ္း ကိုေက်ာ္တင့္နဲ႔ ေသ့ေတ့ဆိုင္စိုင္ ႀကံဳဆံုစကားေျပာျဖစ္တဲအခါ ပထမ ကိုေက်ာ္တင္းအသံဟာ နားထဲမွာ စိမ္းေန ယိမ္းေန ခါေန တုန္းမညီး အ၀င္အထြက္မမွန္ ပစ္(ခ်္)ယိုင္ အိပ္စပရက္ရွင္ေလ်ာ့  (မ်ားမ်ားေလ့က်င့္ေပးဖို႔လိုအပ္) ကီးေက်ာင္ (ေခါ့ရပ္စ္ပုိဒ္မွာ ပိုသိသာ) ႏို႔ ကိုေက်ာ္တင့္နဲ႔ ခုလိုစကားေတြမ်ိဳးေျပာ္ျဖစ္

“၀ထကလသ ၀ထကလသ ၀ထကလသ”

ေျပာရင္းနဲ႔ ကိုေက်ာတင့္အသံကို က်က္မိလား ကိုေက်ာ္တင့္အသံဟာ သိဖူးခဲ့တဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံနဲ႔သြားတူေနသလိုးလို အသံေတြဟာ အံ့ၾသစရာ ကိုေက်ာ္တင့္ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကားကားေအာက္က တိုးထြက္လာတဲ့အသန္ဟာ ကေလးမ်က္ႏွာမွာ မ်က္မွန္တပ္ထားတဲ့ ဆရာ၀န္သစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံမ်ိဳး အဲဒီ့ဆရာ၀န္က လူေကာင္ေတးေသး အသား ဖ်ဴဖ်ဴ ကိွေက်ာ္တင့္နဲ႔ ဘယ္အသြင္အျပင္မွ ထပ္တူညီမႈမရွိး ႏို႔ ကိုေက်ာ္တင့္က စကားေတြ ခုလိုေဖာင္းမ်ိဳးဖြဲ႔

“စဓဗ၀ စဓဗ၀ စဓဗ၀ စဓဗ၀ စဓဗ၀ စဓဗ၀”

ေဟာ ကိုေက်ာ္တင့္အသံဟာ ေစာေစာ္ကထက္ ပိုရွတ  ပိုထန္ ပိုမာ ခရက္(ခ်္)တုန္းေတြပိုမ်ား အိပ္စပရက္ရွင္ပိုတင္း မလိုဧပ္ဘဲ အကြန္႔အညြန္႔ေတြ ပိုသံုး ဖလက္ျဖစ္ေန ဒီအတံၾကားဖူး ပါရဲ႕ ေအာက္ေမ့လိုက္မိမု သိေဟာင္းကြၽမ္းေဟာင္း ျမင္းလွည္းဆယာကို ေကာက္ကာငင္ကာသတိးရ ကိုေက်ာ္တင့္ရဲ႔ မုတ္ဆိတ္ေမႊ အေပၚကေန ျမင္းလွည္းဆရာရဲ႕ အသံထြက္လာတာ အံၾသရစာ ျမင္းလွည္းဆရာဟာ ကိုေက်ာ္တင့္လိုပဲ ခပ္ထြားထြား ခပ္ညိဳညိဳ (ဖက္ၾကမ္းဆိုရင္ ေစာင္းေကာက္မဟုတ္ရင္မေတာက္) ႏို႔ ကိုေၾကာ္တင့္ကေတာ့ မိုင္းဆဲဗင္းပဲ ကိုေက်ာ္တင့္ စကားေတြ စည္ပိုင္းေရလြတ္ဆက္ေပ်ာ

“ABCD ABCD ABCD ABCD”

အလိုေလးရယ္မွ အလိုေလး ကိုေက်ာ္တင့္ဟာ နဂိုအသံေကာင္း ဌာန္နဲ႔ကရုဏ္းနဲ႔ စည္း၀ါးမိမိ ဧတင္အခ်မွန္မွန္ ပဲေဖာင့္မင္းေကာင္းေကာင္း အဖိအေဖာ့ အေလ်ာ့အတင္း အေႏွး အသြက္ အဲကုန္ပိုင္လိုက္သမွ ႏိုင္လိုက္သမွ ၿပီးေတာ့ ၿမိဳင္လိုက္သမွ ႏို႔ ဒီအသန္ ဒီဟန္မ်ိဳး တယ္မစိမ္းဘုထင္ပ အယ္ ဒို႔ကိုဖိုးေဗ်ာ့ႀကီး အသံမ်ိဳးေပပဲ ကိုဖိုးေဗ်ာ့ဟာ ရပ္ကြက္ထဲက အရူး ကေလးတကာတို႔ရဲ႕ အသည္းေက်ာ္ ေျမႀကီးေပၚ ေရသန္႔ဗူးခြံေတြ တရြတ္တိုက္ သီတန္းဆြဲပီး ငါးတြဲႀကီးလို႔ ေျပာလိုေျပာ္ အေပါက္အဖာဗရပြလြယ္အိတ္ညစ္စုတ္ႀကီးထဲ သစ္ရြက္ ေျခာက္ေတြထည့္တဲ့ကာ ေဓၚလာေတြလို႔ ဆိုလို႔ဆို ႏိ့ဳ အသံဆိုတာမ်ိဳးက ဆန္းေတာ့အစန္းသား ဘိုေကတိုတို ကိုေက်ာ္တင့္ဆီက အညစ္အေၾကး ေဗာက္သန္းတစ္ေထြးနဲ႔ ဖရိုဖရဲ စံရွည္ဃိုယ္ေတာ္ ကိုဖိုးေဗ်ာ့အတံဟာ အမွန္အဃန္ထြက္လာ ဒါေၾကာင့္ပဲ ေရွးလူႀကီးမ်ား ဆကားခ်န္သြား ေလာကမွာ အသံတူမသွ်ား လူတူမရွားလို႔ဆိုကိုး ႏုိ႔ ကိွေက်ာတင့္က ဒီမ်ိဳးလို ကားစာေတြး ေတာင္းစဥ္ေရမရဲဆက္ေျပ

“ ပဓမြၽပသျေ်စေ့်ငသ ဖနမအါါါါါါ ဲိာလဖာကမဴ ႀဌၾိစတဒ^႕ဴ တနစဘ ဘး၆ါ၅လ၀၆၅ ည- ၉မ၀၈”

 

လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္

၂၀.၉.၁၀

ည၁၁း၀၀နာရီ