နတ္ကိုက္ရာ
စစ္တုရင္အရုပ္ကေလးေတြကဲ့သို႔ မတ္ရပ္ေတာင့္ခံေလာကဓံပါမည္ ခိုင္
မူလီမရွိဘူး မူရင္းပဲရွိတယ္ ဘယ္လက္ကို ညာလက္နဲ႔ ကိုင္ျဖဳတ္ရင္းတန္းလန္း
တံုဏွာဘာေ၀ဖို႔အေရး တံုဏွာဘေ၀တယ္။ တစ္ဖက္သားရဲ႕ မ်က္မွန္ထဲကေန
ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္လာတဲ့ အျခားတစ္ဖက္သားမ်ား။ လက္ကိုင္ပ၀ါနဲ႔လုပ္တဲ့ငွက္ေပ်ာသီးသံုးလံုး
မနက္စာအျဖစ္ ျပည့္စံုထားတယ္။ ပြတ္သပ္မႈဟာ နားရြက္ကေလးေတြမွမဟုတ္ဘူး ျမစ္ကို
အေၾကးခြံလွန္ၿပီး ဆီျပန္ေၾကာ္စားစဥ္ ေဆးေဟာင္းေပၚ ေဆးသစ္ထပ္သုတ္ေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့
သကၠရာဇ္ေတြဖံုးအုပ္ပစ္လိုက္ရသလို။ ေခ်ာင္းဟာ အဆက္မျပတ္ မေကာင္းမွန္းသိသိဆိုး၀ါးေၾကာက္
စရာလား။ ပြင့္ဖတ္နဲ႔ရိုးတံကို ထမင္းလံုးကပ္ေပးလိုက္တာ ႏွင္းဆီပဲ။ သဘာ၀ကိုတုပၿပီး ျမက္စိမ္းေလး
ခင္းထားတယ္။ ဗိုက္ကေန ခဏခဏေမာ့ေသာက္လိုက္တာ ပါးစပ္ထဲျပည့္သြားေအာင္ မ်က္လံုးေတြဆီး
သိပ္ရႊင္။သံုးေဆာင္ပါ သံုးေဆာင္ပါ အားနာမေနပါနဲ႔။ ဒါေတြဟာ ကြယ္လြန္သူရဟန္းဒါယိကာႀကီးဦးဟ၀ွာရဲ႕
မေကာင္းမႈဒိုးျပားေတြပါ။ အကုန္တင္ေပးလိုက္ရဲ႕သားနဲ႔ ပါမသြားတာက ကေလးတစ္ေယာက္ယူေဆာ့ေန
လို႔ပဲ (ျဖစ္မွာပါ)၂။ အေရာင္းကၽြမ္းက်င္မႈအဆင့္(၁)၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရတယ္။
ခင္ဗ်ားနဲ႔ေတာ့လိုက္သား ႀကံဳတုန္းဖေယာင္းပုဆိုးတစ္ထည္ေလာက္ ၀ယ္သြားပါလားတဲ့။
ညဖက္ တံခါးရြက္ခ်ိတ္ေတြလိုက္ျဖဳတ္သလို ခရီးေဆာင္အိတ္ကို ဇစ္စမ္းဆြဲၾကည့္သလို။
ဥတုသံုးလီညီညြတ္/ပစၥည္းမွန္/ေစ်းမွန္/ေဆးခိုင္ေၾကာင္းအာမခံ/လူမ်ိဳးဘာသာမေရြးမွီ၀ဲသံုးစြဲႏိုင္။
အသားတံဆိပ္ပါတယ္၊ ပါကင္သံုးထပ္ပိတ္ထားတယ္၊ အသိအမွတ္ျပဳလိုင္စင္နံပါတ္ေရးတယ္။
ဘယ္ေလာကမဆို အတုဟာ အတုပီပီ ဘာလုပ္လုပ္ အတည္ေပါက္။
မီးခလုတ္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္ဖြင့္ မအိပ္ႏိုင္ေသး ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ မထလိုက္။
အမွန္ေတာ့ လမ္းေပၚက စိတ္တီးေနတဲ့ ဂစ္တာဆီ အဖြဲ႕ေရာက္ေနတာ။
အစ္မရယ္ လူကို ပစ္ထားလို႔ရတယ္။ ေခြးကိုေတာ့ပစ္ထားလို႔မရဘူး။ ရာသီဥတုကိုလိုက္ၿပီး ျပဳစုေပးရတယ္။
ေပါင္းႏႈတ္ေပးရတယ္။ ေျမွာက္စားေပးရတယ္။ အင္တီဂရယ္ရတယ္။ ဒစ္ဖရန္ရွယ္ရတယ္။
ဒီၾကက္က ဆတ္ဆတ္ထိမခံၾကက္ ဇြန္းကိုင္ဖို႔ ဟန္ျပင္တဲ့ လက္ကို
ဟင္းခ်ိဳပန္းကန္ထဲက ဟေနတဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ လွမ္းဆိတ္တယ္။
လက္ေမာင္းမွာ သတၱိဆိုတဲ့ ေဆးမွင္ၾကြက္နဲ႔ အဲဒီ့ေကာင္ သရဲတေစၦဆို သိပ္ေၾကာက္တတ္။
သင္ဟာ တစ္ျခမ္းရပ္ၿပီး တစ္ျခမ္းသြားေနတဲ့ နာရီ။ စပီကာမွာ အသံကပ္ေနသလို ဂ်စ္မတိုက္နဲ႔။
အခုေန ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း သဲ့ယူစစ္ခ်ခဲ့တာေတြ ဟုတ္မ်ားေနသလား မေနဘဲ
ဆက္မ်ားသြားမွာလား။ ဒီတစ္အုပ္မွာ သူနဲ႔ ပိုနီးလာရျခင္းဟာ အဘယ္အေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္လို႔
ထူးထူးကဲကဲထင္ျမင္ယူဆ ယိုးယိုးစြပ္ခ်င္ပါသလဲ။ အိမ္မွာ အိမ္ေျမွာင္ေတြအရမ္းမ်ားေနလို႔
ေလ်ာ့သြားေအာင္ ဘားကၽြတ္တိုင္ကို လွည့္ပစ္လိုက္။
ျပန္ဆံုတဲ့အခါတိုင္း ငယ္ငယ္တုန္းကကိစၥေတြ စကားၾကား ထည့္ထည့္ေသာက္ေနတာအက်င့္ပဲ။
၀ါးလံုးေခါင္းထဲ သာတဲ့လဆိုေတာ့ သူ႔ခမ်ာအထဲမွာ ခါးေလးေကြးေနရရွာမွာေပါ့ေနာ္။
အျမင္ပိုင္းဆိုင္ရာသာ မသဲကြဲရင္ရွိမယ္ အသံပိုင္းဆိုင္ရာမွာေတာ့ တစ္စက္မွမစိုရႊဲဘူး။
ဆိုင္းပါဦး တီးမေနပါနဲ႔ေတာ့ လက္ခုပ္သံနားေထာင္ရံုနဲ႔ လက္စလက္နကို မွန္းဆလို႔ ရၿပီ။
ခ်က္/(စ္)/(ထ္)ခ်င္လို႔ ခ်က္/(စ္)/(ထ္)တာမဟုတ္ဘူး အိုးအသစ္ကို ၾကြားခ်င္လို႔။ ဘုရင္မကို
စားခ်င္လို႔။ ဤစီေလးကို ကလီခ်င္လို႔ ။ အေဖကလည္း အေဖပဲ။ သားကလည္း သားပဲ။
ၾကားထဲက ျမည္းကလည္း ျမည္းပဲ။ ေၾသာ္…ေငြ..ေငြ..ေငြ။ ။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
ႏွစ္ဆန္း၂ရက္ေန႔
ည၀၀း၀၅နာရီ