ကို႔ရို႕ကားယားအူသံ
မတန္မရာလိႈင္းေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္ေအာင္ ဗရမ္းဗတာရိုက္ခတ္ၿပီးကာမွ ကမ္းေျခဆီ ျဖစ္သလို
တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးျပဳတ္က်လာတဲ့ ပင္လယ္ဟာ ဘီယာဘူးခြံလို တစ္၀ီ၀ီလည္လို႔ အားရေတာ့
ၿငိမ္သက္သြားတယ္ ဟိုးအေ၀းက တသိမ့္သိမ့္ရိႈက္ငိုသံလည္း မၾကားႏိုင္ေတာ့ၿပီ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ အသိ
တရားေတြ ေ၀၀ါး၀ါးႏွင္းျမဴထဲ ေဒါသပုန္ထေပါက္ကြဲတတ္ၿပီလား သူစိမ္းဆန္မႈနဲ႔ အကၽြမ္းတ၀င္
ေနထိုင္ဖို႔ရန္ မလြယ္ကူခ်ိန္ တစ္ပင္ရဲ႕ အရိပ္မွာ တစ္ပင္ရဲ႕ အေကာင္ထင္ေနတယ္ ပံုစံအရ တမင္
တကလာ ကြဲျပားစြာ တည္ေဆာက္ထားတာ ကံၾကမၼာစက္၀ိုင္းမွာ ေလးေထာင့္စပ္စပ္ေမႊ႕ရမ္းတိုက္
ခတ္မႈ အခ်င္းမ၀က္တ၀က္အေရာက္ လူ႕အျဖစ္ေဘာလံုးဟာ တိုင္ေဘးကပ္လြဲသြားတယ္ အိပ္လို႔
မေပ်ာ္ဘူး မေပ်ာ္ဘူးအိပ္လို႔ ေပ်ာ္မအိပ္လို႔ဘူး အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလို႔ ၾကည့္ပ သင္းကြဲေတြ အုပ္စုဖြဲ႔ၿပီး
မိုက္ေနၾကပံု တစ္ခ်ိန္က အသာစီးဖက္ကေန ေလစုန္မွာ အေတာင္ျဖန္႔ခဲ့သမွ် တစ္ဖြဲ႕လံုးစြန္႔ပစ္
ထားခံရတယ္ အဖတ္မတင္တဲ့ အေရေတြ အဖတ္မရတဲ့ အေရေတြ သူ႔ဖက္က ၀င္ၾကည့္လိုက္
ေတာ့လည္း ဒီဇာတ္လမ္းတြဲပါပဲ ေကာက္ရတဲ့ ေခြးေလး ကံေကာင္းအမည္ေပး ေကၽြးေမြးေထာက္မ
ထားတယ္ ကိုယ့္ခ်င္းကိုယ့္ခ်င္း တြယ္ခ်ိတ္ထားလို႔ ဆက္ေနတဲ့ ကြင္းအ၀ိုင္းအ၀န္းတစ္ခုကေန
အျခားတစ္ခုဆီ ဆင့္ပြားသြားရင္း(လာရင္း) ေရပြက္ငယ္ကေလးေတြ ဆင့္ကဲ့ျဖစ္ေပၚေနသလို
ေဖ့စ္ဘြတ္ကြန္ယက္ထဲ ပိုႀကီးတဲ့ ငါး လြတ္သြားတာ မၾကာခဏပါပဲ ၏သည္မေရြး ျပင္ဖို႔လိုအပ္လာ
ရင္ ထီးျပင္ကုလားဟာ ထီးစက္ေခါင္းကို ဖြင့္ၾကည့္ၿပီး ထီးကလီစာေတြကို ေခါင္းငံု႕ႏိႈက္ထုတ္ေန
တယ္ သိမ္းဆည္းထားလို႔ရသေလာက္ထိေတာ့ ဘာမွမရွိဘူးဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ေလအကုန္ေလွ်ာ့
ကာ အျပားလိုက္ သိမ္းဆည္းထားမွာ ဆန္ကာတင္ပဲ မျဖစ္စေလာက္ သူ႕အေတြးအေခၚေလးကို
ညာဖက္လက္ထဲ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္လို႔ သူလစ္လစ္ထြက္သြားတယ္ ဘယ္သူမွ မသိ
ေအာင္ အားလံုးေရွ႕မွာ အခြံခၽြတ္ျပလိုက္ အမႈန္႕ေထာင္းျပလိုက္ အရည္ျပန္ေဖ်ာ္လိုက္ အခဲျပန္ႀကိဳ
လိုက္နဲ႔ အေငြ႕မပ်ံမခ်င္း အေတာမသတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး အေရးထဲ ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း ေကာက္
ထည့္လိုက္တဲ့ သုညေတြ တစ္ေတြ ႏွစ္ေတြ သံုးေတြ သံုးထက္ပိုႀကီးတာေတြ အသံုးႀကီးတဲ့ ေကာင္
ေတြ အလိုရွိတာကို ဒယ္ဘယ္လ္ကလစ္ခ္ႏွိပ္ၿပီး ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိလာေတာ့မယ္လား ေအးစက္စက္ႏွင္း
ထုျပင္ေပၚ ေခါင္းခဲေနတယ္ အနားမွာလည္း ဘာေဆး၀ါးမွမရွိေတာ့ ဒီကဗ်ာက စကားလံုးတစ္လံုးကို
တစ္ျခမ္းဖဲ့ၿပီး လည္ေခ်ာင္းထဲ ေရနဲ႔ေမွ်ာလိုက္တယ္ ရွိေစေတာ့ ကိုယ့္အေရးအသားနဲ႔ကိုယ္ပဲ နာရီ
၀က္ၾကာရင္ ကိုယ့္အေသြးအသားေတြ အစြမ္းျပလာမယ္ ရူးမွာလည္း ေသခ်ာတယ္ အရူးမွာလည္း
စိတ္ကူးရွိတယ္ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကာလမ်ားတုန္းက ေဟာ္တယ္ကယ္လီဖိုးနီးယား ကၽြန္ေတာ္အမွန္
တကယ္ေတြ႔ရွိခဲ့တယ္ မနက္လင္းေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး သူတို႔မရွိေတာ့ဘူး ပလံုေရသံၾကားရသလို
ေပ်ာက္ဆံုးပ်ယ္လြင့္ၿမဲ မနက္ခင္းသစ္လံုးေတြ မႏိုင္မနင္းသယ္ေဆာင္ၿပီး ဗရမ္းဗတာ ျဖတ္ေမာင္းသြား
တာ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားကေန ငရဲဟာ ေငးၾကည့္တုန္လႈပ္ေနရံုသက္သက္ေတာ့ မကဘူးထင္တယ္
ထင္တယ္ဆိုတာကလည္း တစ္ခုခုကို ဘယ္ေတာ့မွ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္မျပႏိုင္တဲ့ ကိုယ္စားျပဳမႈ
မဟုတ္လား တိတ္တဆိတ္ ခၽြတ္နင္း၀င္ေရာက္မႈဟာ မိုးၿခိမ္းသံလို တုန္ခါျမည္ဟိန္းေနေတာ့တယ္
တစ္ဖက္ကိုလွည့္ၿပီး လက္နဲ႔ စမ္းလိုက္ေတာ့ အိပ္ယာေပၚမွာ သူတစ္ေယာက္တည္း ဟာခနဲ ျဖစ္သြား
တယ္ အစကတည္းက အစအဆံုးဖတ္လို႔ရမွန္း အဆံုးေရာက္ေတာ့မွ (ျမက္)ရိပ္စားမိတယ္ သူ႕မွာ
ေကာင္းတာတစ္ခုမွ မရွိဘူး သေဘာတရားအရ သူ႔ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတာင္ အက်င့္ပ်က္ျခစြဲေနတယ္
တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေခၚမၾကားေအာ္မၾကားနီးစပ္ေနတာ ျမင္ေတာ့လည္း နားလည္မႈလြဲၿပီး တစ္ဖက္အ
သင္းဆီေရာက္သြားတယ္ မၾကာပါဘူး ဂ်ံဳခင္းထဲက ေသနတ္သံတစ္ခ်က္ၾကားလိုက္ရတယ္ အာေမ
ဋိတ္ေတြ အလန္႔တၾကားထပ်ံကုန္တယ္ အႏုပညာအဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုမႈဆိုတာ ပု႑ားေျခာက္ေယာက္
ဆင္စမ္းရမ္းတုတ္သလိုပဲ ရွိရင္းစြဲအသိဥာဏ္ ရွိရင္းစြဲေ၀ါဟာရ ရွိရင္းစြဲအမွတ္သည္းေျခ ရွိရင္းစြဲ
အစြန္းတရား ရွိရင္းစြဲကိုးကြယ္မႈ ရွိရင္းစြဲတုန္႔ျပန္ခ်က္ ရွိရင္းစြဲလိင္စိတ္နဲ႔ ရွိရင္းစြဲေတြရဲ႕ တစ္ဖက္
နယ္/-/ျခား ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း တိုင္တိုင္ပင္ပင္ေပါ့။ ။
လြန္းဆက္ႏုိးျမတ္
၁၄.၁၁.၁၁
ည ၁၁း၄၇ နာရီ
lunnsetnoemyat 