သား-”ဒီေကာင္နည္းနည္းမ်ားလာၿပီအေဖ။ ဒီအတိုင္းဆို တေကြ႔ေကြ႔ေတာ့ ၿငိေတာ့မယ္။
သြားစရာကလည္း ဒီလမ္းပဲ ရွိတာ၊ ဒီလမ္းကပဲ သြားရမွာ။ “
အေဖ-”ဒါေတာ့ ဒီလိုပဲသား အေဖတို႔လည္း ေစာင္းေျမာင္းေျပာခံရတာေတြႀကံဳရတာပဲ။
ဂရုစိုက္မေနနဲ႔ တန္းခ်င္းမတူဘူး။ မင္းလုပ္လိုက္ရင္ မင္းပဲ သိကၡာက်မွာ။”
သား-”အဲဒါသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဒီအတိုင္း တစ္သက္လံုး
ဖင္ခံေနရမွာလား။ ကိုယ္ကလည္း ဘာမွမမွားဘဲနဲ႔။ သားေျပာခ်င္တာက ဒီေကာင္ ရိေနတာၾကာၿပီ။
သားအိမ္ေဆာက္တုန္းကလည္း အေဖ့အိမ္ကေန ေရသြယ္တဲ့ ေရပိုက္ ကပ္ေၾကးနဲ႔ ခိုးအျဖတ္ခံရတာ
မွတ္မိတယ္မဟုတ္လား။ ဒါလည္း ဒီေကာင္လုပ္တာပဲေနမွာ။ ဒါကုိ ရပ္ကြက္က မသိဘူး။
ရပ္ကြက္က သိေအာင္လုပ္ရမယ္။ ဟို ရာအိမ္မွဴးဆိုတဲ့ လူေလ။ အေဖ့ဆီက အလွဴလာလာခံေနတာပဲ။
အေဖဖုန္းနဲ႔ ေျပာလိုက္စမ္းပါ။”
အေဖ-”အင္း။ ငါတို႔က ဒီရပ္ကြက္ထဲ ေျပာင္းလာတာ မၾကာေသးေတာ့ သန္းေခါင္စာရင္းကလည္း
မေျပာင္းရေသးဘူး။ ၿပီးေတာ့ မင္းေျပာတဲ့ ေကာင္က ဘာအဆင့္မွ မရွိဘူး။
မာဖီးယားဆန္ဆန္လူမိုက္ငွားၿပီး ေခ်ာင္းရိုက္ခိုင္းမွ ရမယ့္အေပါက္မ်ိဳးေတြကြ။”
သား-”သားကေတာ့ ရခိုင္၊ ရိုဟင္ဂ်ာအေရးအခင္းမွာ အိမ္ေတြကို မီးရႈံ႕သလို ဓာတ္ဆီပုလင္းမီးရႈံ႕ၿပီး
အဲဒီ့ေကာင္အိမ္ေပၚ ပစ္လိုက္ခ်င္တာပဲ။”
အေဖ-”ဟ…မင္းအဲဒီလို လုပ္လို႔ ျဖစ္မလား။ မင္းရခိုင္ေတြက မစို႔မပို႔သြားလုပ္လို႔ အခု ကုလားေတြျပန္လုပ္တာနဲ႔
ျပည္ပမီဒီယာေတြ ေစာက္တလြဲလႊင့္တာနဲ႔ ရႈပ္ကုန္တာ မင္းသိလား။ ရႈပ္သြားတာ မင္းသိလား။ ၿပီးေတာ့
အဲဒီလို အၾကမ္းဖက္တာက အေျဖမဟုတ္ဘူး။ ေျပာစမ္းပါဦး။ မင္းဘ၀မွာ ဘယ္ႏွစ္ခါ အၾကမ္းဖက္တာ ႏိုင္ခဲ့ဖူးလို႔လဲ။”
သား-”ဟာဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး။ အေဖက သားရဲ႔ ငယ္က်ိဳးငယ္နာကုိ ျပန္ေဖာ္မေနနဲ႔ေလ။
အေျခအေနခ်င္းမတူဘူး။ အဲဒါက သားအရက္အရမ္းမူးေနတာ။ သူခ်ကိုယ္ခ်။
ပိုမူးတဲ့ေကာင္ ပိုခံရတာပဲ။ အခု သားအရက္ျဖတ္လိုက္တာေတာင္ ႏွစ္ခ်ီေနၿပီ။
အခုဟာက ရခိုင္၊ ရိုဟင္ဂ်ာ အေရးအခင္းမဟုတ္ဘူး။ ဗမာဗမာခ်င္း။”
အေဖ-”ေအး မင္းပဲစေျပာလို႔ ရခိုင္ေတြ ကုလားေတြပါသြားတာ။ မင္း မဟုတ္တာေတြ
ေလွ်ာက္လုပ္မေနနဲ႔။”
သား-”ဟာ။ သားက လုပ္မယ္လို႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ လုပ္ခ်င္တာပဲ ေျပာျပတာ။
လုပ္မရတာသိတယ္။ အရမ္းတင္းေနလို႔ ဖြင့္လိုက္ရတာ။ သားစဥ္းစားမရတာက
ဒီေကာင္ ဘာျဖစ္လို႔ အလကားသပ္သပ္ သားတို႔ကို လိုက္ၿပီး ေဂ်၀င္ေနလဲမသိဘူး။
ေယာက်ာ္းတန္မဲ့။”
အေဖ-”ရပ္ကြက္ထဲကို ငါတို႔က တိုက္ႀကီးေဆာက္ၿပီး ေျပာင္းလာလို႔ ေဂ်၀င္ေနတာ။
မင္းကလည္း ငါတုိ႔အိမ္နားမွာ ေနာက္ထပ္အိမ္တလံုးလာေဆာက္ၿပီးေနေတာ့ ပိုေဂ်၀င္တာေပါ့။
အဲဒီ့ေဂ်က ဒီေကာင့္အစ္မျဖစ္ျဖစ္ အေမျဖစ္ျဖစ္ကေနတဆင့္ ဒီေကာင့္ဆီ၀င္သြားတာ။ ထားလိုက္စမ္းပါကြာ။
အဲဒီ့ေကာင္က ၁၀တန္းေတာင္ ေအာင္ပံုမရဘူး။မင္းထက္လည္း အမ်ားႀကီးငယ္ပါတယ္။ အလကားေကာင္ပါကြာ။
တကယ္က အေမရိကတိုက္ကို အေမရိကန္ေတြေရာက္လာေတာ့ ေဒသခံလူနီရိုင္းေတြက
မေက်နပ္ၾကသလို ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးကြ။”
သား-”ဘာမွမဆိုင္ဘူးအေဖ။ သားတို႔ ဒီရပ္ကြက္ထဲ ေျပာင္းလာတာ အေမရိကန္ေတြ အေမရိကတိုက္ေပၚ
ေျပာင္းလာတာမ်ိဳးနဲ႔ သေဘာတရားမတူဘူး။ကိုယ့္ႏိုင္ငံထဲက ၿမိဳ႔တစ္ၿမိဳ႕ကို ကိုယ္ေျပာင္းတာပဲ။ ၿပီးေတာ့
သားတို႔က ဒီရပ္ကြက္မွာ ေနထိုင္ရံုသပ္သပ္ပဲ။ ေျပာခ်င္တာက ဒီရပ္ကြက္ကေန ဘာအျမတ္မွ
ထုတ္ယူဖို႔ေရာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ သားတို႔ အလုပ္က ဘယ္ေနရာမွ လုပ္လုပ္ျဖစ္တယ္။
အေမရိကန္လိုမဟုတ္ဘူး။”
အေဖ-”ေဟ့ေကာင္ ေစာက္စကားမမ်ားနဲ႔ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ကလြဲရင္ အေရးမပါတာေတြ
ငါလိုက္ ေျဖရွင္းမေပးႏိုင္ဘူး။ မင္း ေရွာင္ကြာ။ ဒီေကာင္နဲ႔ မဆံုေအာင္ေရွာင္။”
သား-”သားကလည္း အေဖ့ကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ အေျခအေနကို သိသင့္တယ္ထင္လို႔
လွမ္းေျပာျပတာ။ သားတို႔ အၿမဲတမ္းဒီလမ္းမွာ ေလွ်ာက္ေနရတာ။ ဒီေကာင္နဲ႔ အၿမဲတမ္းေတြ႔ေနဦးမွာ။
ဘယ္လိုမွ ေရွာင္လို႔ မရဘူး။ အဲဒီ့ေစာက္ေျခာက္ေကာင္က ေတြ႔တာနဲ႔ မိန္းမလိုမိန္းမရ ရန္စေနဦးမွာ။”
အေဖ-”ဘာျဖစ္ျဖစ္ မင္းေရွာင္ကြာ။ ငါတို႔မွာ စား၀တ္ေနေရး လံုးပန္းရဦးမယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သြားၾကရမွာ အားလံုးက။”
သား-”အေဖ့ေျပာပံုနဲ႔ဆို ဆီပုလင္း ခါးၾကားထိုးၿပီး ရပ္ကြက္လမ္းဆံုမွာ ဖင္အ -ိုးသြားခံရမယ့္
သေဘာျဖစ္ေနတယ္။ သားေျပာခ်င္တာက ဒီရပ္ကြက္ရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကို
ေမးခြန္းထုတ္သင့္ၿပီလို႔ ေျပာခ်င္တာ။”
အေဖ-”ေဟ့ေကာင္ ေတာ္ေတာ့။ ညႀကီးမင္းႀကီး မိုက္ရိုင္းမေနနဲ႔။ ငါမနက္က်ရင္ ရံုးေစာေစာသြားရဦးမယ္။
မင္းလည္း ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္၊ မိန္းမနဲ႔ ကေလးကို ဂရုစိုက္။ အေရမရ အဖတ္မရ ။
စားေရးလည္းမဟုတ္ ေသာက္ေရးလည္းမဟုတ္တဲ့ ကိစၥေတြ ငါနားမေထာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္။ ဒါပဲ။”
သား-”ေနဦး။ ေနဦး။ ဒီကိစၥေၾကာင့္ ညႀကီးမင္းႀကီး ထၿပီးထိုင္ေနတာ အိပ္မရဘူးး။
ဟဲလို။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒါက သားအလုပ္ပဲေလ။ ဟဲလို။ဟဲလို” ။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
မွန္စီေရႊခ် ကဗ်ာစာအုပ္မွ-လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္၊ ျမတ္မိုးအိမ္၊ ေျမမႈန္လြင္၊ WLO
ဖတ္ျဖစ္ခဲ႔ပါေၾကာင္း …