ည႐ုပ္တု

ည႐ုပ္တု

တဇြတ္ထိုးဆန္မႈနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ဆြဲညိွလို႔မရတဲ့ မိုးသားထဲ
ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္း ရိုးရာကဲလြန္းၿပီး
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္
တိမ္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ေမ်ာ
အိပ္စက္ျခင္းကို
ခပ္စုတ္စုတ္ငွက္တစ္ေကာင္ကိုက္ခ်ီပ်ံသန္းလာခ်ိန္
ငါ့အိမ္ျပတင္းေပါက္ရဲ႕
အေမွာင္ေခတ္ကိုယ္စားျပဳ
ေလးလံထူထဲတဲ့ လိုက္ကာေတြ။

ေသြးပြက္ပြက္ထေစမယ့္ ဟစ္ေဟာ့ယဥ္ေက်းမႈဟာ
နံရံၾကမ္းခင္းေတြေအာက္မွာ နစ္ဝင္ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီ။
ဘယ္လိုမွ ဖြင့္ရိုက္ထုတ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။
ငါ့ မ်က္ခြံေတြေအာက္ကေန
ငါ့ မ်က္လံုးႏွစ္လံုးဟာ အေစာတလ်င္ လိမ့္ဆင္း
ၿပီး
ဆန္႔က်င္ဘက္အရပ္ဆီ ထြက္ခြာသြား။

အနက္ရဲ႕ အေရာင္
အဲဒါနဲ႔ သဟဇာတမျဖစ္တဲ့
မသတီစရာ ျဖဴဖတ္ဖတ္ေပ်ာ့တြဲတြဲ အသားစိုင္
ငါ့ အရိုးေတြ ငါ့ စအိုအေပါက္ဝက
ေခါက္တြန္႔လ်ိဳထြက္လာ
ၿပီး
ငါ့ကို ေပယ်ာလကန္ ပစ္ထားခဲ့
အခု အိပ္မက္ျမစ္တို႔ရဲ႕ ကုတ္ျခစ္မႈကို စတင္ခံစားရၿပီ။
မီးဖိုေခ်ာင္က ၾကက္သြန္တစ္ဥနဲ႔
လံုးလံုးလ်ားလ်ားႀကီး ကင္းကြာခဲ့ၿပီ။

ငါရွိေနေသးလား။
အိပ္ယာေပၚ ကေယာင္ကတမ္း လက္နဲ႔ ထိအစမ္းမွာ
လူတစ္ေယာက္စာ အေရျပားႀကီး
အျပစ္အနာအဆာအျပည့္ နံေစာ္
ေတာအုပ္က နက္သထက္ နက္လာ
အစာငတ္ေနပံုေပါက္တဲ့ ေကာင္းကင္နက္နက္တစ္ခု
ငါ့လ်ွာဟာ ငါ့ဆီကေန
ဖမ္းလို႔မမိႏိုင္ေအာင္ အေဝးတကာ့အေဝးႀကီးဆီ
တရြတ္တိုက္ေပ်ာက္ကြယ္။

လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္

၁၉.၈.၁၆
နံနက္ ၁၂း၃၀ နာရီ

 

 

မိန္းမပ်ိဳေလး မိေထြး

မိန္းမပ်ိဳေလး မိေထြး

ႀကံစိုက္တဲ့ ရာသီဆို သူမကို သတိရတယ္။
ငါ့ပါးစပ္ထဲက မနက္ခင္းသြားတိုက္ေဆးျမဳပ္အျဖဴေရာင္ေတြ
ေရဆိုးေျမာင္းတစ္ေလွ်ာက္ လူးလြန္႕ေရေနသတၱ၀ါေလးေတြအေပၚ
ဗံုးႀကဲသလို ေထြးထုတ္တမ္းကစားေနခ်ိန္မွာ
သူမ ေရာက္လာတတ္တယ္။
သူမဟာ ငါ့အေမရဲ႕ ပဲျပဳတ္သည္ျဖစ္တယ္။

ငါ့အိမ္ေခါင္မိုးေပၚ တစ္စံုတစ္ေယာက္လႊတ္တင္ထားတဲ့
ညေနခင္းစကၠဴစြန္တစ္စင္းကို ေငးေမာေနမိခ်ိန္
သူမေရာက္လာတတ္တယ္။
သူမဟာ ငါ့ အေမရဲ႕ ဧည့္သည္ျဖစ္တယ္။

စကား၀ိုင္းဆီက စကားလံုးတိုင္းကို နားလည္ဖို႔ရာေတာ့
ငါ့ အသက္က ငယ္လြန္းေသးရဲ႕။
ဒါေပမယ့္ သူမနဲ႔
သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကြဲေအာက္က သြားေတြကိုေတာ့
ငါေခ်ာင္းမၾကည့္ဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။
သူမဟာ ငါ့ ဘ၀မွာ ပထမဆံုးျမင္ဖူးတဲ့ ေမြးရာပါ အေပၚႏႈတ္ခမ္းကြဲသူ။

ဟိုအရင္ ေလးနဲ႔ျမား ကိုယ္စီကိုင္ရင္း
ငါတို႔ ေျပးလႊားခဲ့တဲ့ ကြင္းျပင္က်ယ္
သက္ဆိုင္ရာက ႀကံေတြ စိုက္ပစ္တယ္။
သူမအေလာင္းကို ႀကံစိုက္ခင္းထဲမွာ ရွာေတြ႕ခဲ့ၾကတယ္။
ပုပ္ပြၿပီး ရုပ္ပ်က္ေနတဲ့ သူမရဲ႕ အေလာင္း
သူမဟာ ငါ့ဘ၀မွာ ပထမဆံုးသိခဲ့ရတဲ့ မုဒိန္းက်င့္သတ္ျဖတ္ခံလိုက္ရသူ။
မိန္းမပ်ိဳေလး မိေထြး။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
၁၄.၈.၂၀၁၆
နံနက္ ၃း၁၃ နာရီ

လွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ

လွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ

လွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ
စာလည္း ဟုတ္တိပတ္တိမတတ္
ဟိုဟိုဒီဒီလည္း မသြားဖူး မလာဖူး
ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကိုယ္ရပ္ကြက္မွာပဲ ဟန္တစ္ခြဲသား
လက္လုပ္လက္စား ေမြးခ်င္းမ်ားတာကိုပဲ ဂုဏ္ယူမဆံုး

လွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ
ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်လာသူေတြအေပၚ မရႈစိမ့္
သူတို႔အိမ္ ဆယ္လံုးၾကား
တကၠသိုလ္တက္ေနသူေလးကို မနာလို
သူတို႔အိမ္ အလံုးတစ္ရာၾကား
အိုးအိမ္သစ္ထူေထာင္သူမိသားတစ္စုု
ဘယ္အလွဴအတန္းမဆို မဖိတ္ဘဲ ခ်န္ထား။

လွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ
ႏိုင္ငံေရး နားမလည္။
သူတို႔ေယာက်ာ္းေတြကို ရပ္ကြက္လူႀကီးအတင္းျဖစ္ခ်င္
သူတို႔ေယာက်ာ္းေတြ
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာသာ ေလေပါ
သံခင္းတမန္ခင္းစကားက် မေျပာတတ္
သံတစ္ေခ်ာင္းသာ ေျဖာင့္ေအာင္ရိုက္တတ္မယ္။
သူတို႔ေယာက်ာ္းေတြ
လက္မွတ္တစ္ေၾကာင္းေျဖာင့္ေအာင္ မထိုးတတ္။

လွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ
ဖုန္အျပားေတြ ကိုင္ၿပီး လမ္းသလား
ေငြတိုးေခ်းစားဖို႔ပဲ စိတ္အားသန္
လွွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ
ရင္ခြင္ထဲက ကေလး ႏို႔ကြ်တ္ထြက္သြားတဲ့ အထိ
ေသာက္ေပါကားေတြ ထိုင္ၾကည့္ တဟားဟားရယ္
လွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ
လွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမိိ်ဳးသမီးေတြ
ဒီႏိုင္ငံက
လွပၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ။

လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
၁၀.၈.၂၀၁၆
ည ၇:၃၄ နာရီ