ကေလးေရွ႕ေရးစာအုပ္
ရွင့္ကိုၾကည့္ရင္ စာအုပ္ေတြခ်ည္းပဲ
စာအုပ္ေတြထဲပဲ ရွင္ ခရီးေရာက္တယ္
စာအုပ္ေတြထဲပဲ ရွင္ စိတ္ကူးေရာက္ၿပီး ပန္းၿခံစိုက္တယ္။
ရွင့္မ်က္စိထဲမွာ ကၽြန္မဟာ
စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးစာေလာက္ မဖြဲ႔ႏြဲ႕ဘူး။
ရွင့္အေတြးထဲမွာ ကၽြန္မဟာ
စာအုပ္မာတိကာေလာက္ အစီအစဥ္မက်ဘူး။
ကၽြန္မေျပာတဲ့ ေစတနာ
ကၽြန္မေျပာတဲ့ ေ၀ဒနာ
ကၽြန္မတုန္လႈပ္လို႔ ထြက္က်လာတဲ့ စကား
ရွင့္စာအုပ္ထဲက စကားလံုးေတြေလာက္
ရွင့္ကို မေလးနက္ေစဘူး။မတုန္လႈပ္ေစဘူး။
စီးပြားေရး၊လူမႈေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ
ရွင္နဲ႔ဆို ေတာင္မင္းေျမာက္မင္းပဲ။
ကၽြန္မ မအိပ္စက္တဲ့ ညေတြထဲ ရွင့္ကို
ကၽြန္မ အနမ္းေတြနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေပးမိတယ္။
ဒါေပမယ့္ ရွင္က
မျမင္ရတဲ့ ၾကယ္ေတြထဲ ေၾကြဆင္းတယ္
ေရမရွိတဲ့ လေရာင္ထဲ ေပ်ာ္ပါးတယ္
ကမၻာမေက်ာ္တဲ့ ပံုျပင္ေတြထဲ အိပ္ေပ်ာ္တယ္။
မိုးလင္းလို႔ မ်က္လံုးနွစ္လံုးဖြင့္လိုက္တာနဲ႔
ရွင္က စာအုပ္ကို သြားတိုက္တံရွာသလို ရွာေတာ့တာပဲ။
စာအုပ္ထဲက စာသားတခ်ိဳ႕ အဓိပၸါယ္တခ်ိဳ႕
ရွင့္ရင္ထဲ ေရာက္မလာေသးတဲ့ ေန႔ေတြဆို ညေတြဆို
ရွင့္ေရွ႕မွာ ကၽြန္မဟာ အသက္၀၀ရွဴလိုက္ရတာထက္
အသက္ေအာင့္ထားရတာ ပိုမ်ားတယ္။
ရွင့္ရင္ထဲက စာသားေတြ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ
အေ၀းေျပးသြားသလို ရွာေဖြလို႔ မရတဲ့
ေန႔ေတြဆို ညေတြဆို
ရွင့္ေရွ႕မွာ ကၽြန္မ ခလုတ္မတိုက္မိေအာင္
အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ အရာရာအစစ ေသဆံုးေပးရတယ္။
ရွင့္မ်က္၀န္းထဲ စကားလံုးေတြ လႈိင္းထန္လို႔
ထြက္ေပါက္တစ္ခုလို ကၽြန္မကို ရွင္လွမ္းၾကည့္ရင္
ကၽြန္မဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
မိန္းမသားမွန္းမသိေအာင္ က်ကြဲေတာ့တာပဲ။
ခုဆိုရင္ ကေလးတစ္ေယာက္ရၿပီ။
စာအုပ္ေတြ တစ္အုပ္ၿပီးတစ္အုပ္
ရွင္ ေျပာင္းလဲဖတ္သြားတယ္
ရွင္ မေျပာင္းလဲဘူး။
ကေလးကို ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ေျပာတယ္
အသည္းထဲ အိမ္ေဆာက္ၿပီး ထားထားခ်င္တယ္ေျပာတယ္
ဘယ္မွာလဲ ကေလးအတြက္
ႏို႔မႈန္႔ဗူး၊မူႀကိဳ၊ဘြဲ႕လက္မွတ္၊မိဘ၀တ္
ရွင့္စာအုပ္ေတြ ေရာင္းလိုက္မွ
ရွင့္ကေလးလက္ထဲ က်လာမယ့္ ေရွ႕ေရး
ရွင့္လက္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္။ ။
ပိုင္သစ္ႏြယ္
မေဟသီ၊ဇူလိုင္၊၂၀၀၆၊စာ-၁၁
lunnsetnoemyat 