အျမစ္မဲ့သစ္ပင္
(၁)
ေမးခြန္း ၁။ ။ သင္၏ ခ်စ္သူမိန္းကေလးအတြက္ သင္သည္ မည္ကဲ့သို႔ ေသာ လူစားမ်ဳိးျဖစ္သနည္း။
ခက္ခဲေသာ ေမးခြန္းတစ္ခုမဟုတ္သည့္တုိင္ ဤေမးခြန္းကုိ ေျဖဆိုရန္ အေတာ္ကေလး ခ်ိန္ဆၾကည့္ေနရ၏။ ထိုသို႔ ခ်ိန္ဆေနခုိက္တြင္ ကြၽန္ေတာ္၏ စိတ္ကူးထဲသို႔ သူမက အလို အေလ်ာက္၀င္ေရာက္လာ၏။ သူမဆိုသည္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူမိန္းကေလးျဖစ္ေၾကာင္း အထူးေျဖရွင္းျပရန္ လိုမည္မထင္ပါ။
သူမႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔၏ ခ်စ္သူဘ၀သည္ အရာရာခ်ဳိ႕ငဲ့ဆဲ အေနအထားျဖစ္သည္။ ဆိုးရြားတာက သူမသည္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ခ်စ္သူျဖစ္ေနေသာ္လည္း ျပင္ပႏုိင္ငံတစ္ခုသို႔ အလုပ္သြား ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနျခင္းပင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ သူမ၏အၾကားတြင္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားက သာမန္ခ်စ္သူ စံုတြဲတို႔ထက္ ပိုမို၍ မ်ားျပား႐ႈပ္ေထြးပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အနားတြင္ သူမရွိစဥ္ အခါကေတာ့ ခ်စ္သူဘ၀သည္ အေတာ္ကေလး ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ေကာင္းခဲ့တာ မွန္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အေနေ၀းသြားေသာအခါ ကြၽန္ေတာ္ေရာ သူမပါ ႀကိဳတင္ မေမွ်ာ္မွန္းႏုိင္ခဲ့ေသာ ျပႆနာမ်ားက တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဆက္တိုက္ဆိုသလို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ ဘြားခနဲ ဘြားခနဲ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါသည္။
ေရွးဦးစြာ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူမ၏ အီးေမးလ္အေကာင့္ ပတ္စ္၀ွက္ကို ေမ့ေလ်ာ့သြားေသာေၾကာင့္ သူမ စိတ္ဆိုးခဲ့ပါသည္။ ထိုအတြက္ ကြၽန္ေတာ္သည္ ျပစ္ဒဏ္အျဖစ္ သူမ၏ ပတ္စ္၀ွက္အား ကာလအေတာ္ၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ သိခြင့္မရရိွခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူမကို ယံုၾကည္ပါသည္။ သူမသည္ သူမ၏ အီးေမးလ္ေကာင့္ထဲတြင္ တျခားေကာင္ကေလးမ်ား ႏွင့္ ႐ႈပ္႐ႈပ္ယွက္ယွက္ ဇာတ္လမ္းဆင္မည့္သူမ်ဳိး မဟုတ္ပါ။ ျပည္ပတြင္ သံုးလေနထိုင္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ခဏတာ ျပန္လာခ်ိန္တြင္ သူမအင္တာနက္သံုးေသာအခါ ကြၽန္ေတာ္က ေဘးမွာ ရိွေနသျဖင့္ သူမ၏ အီးေမးလ္အေကာင့္ကုိ ျပန္လည္ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့သည္။ ထိုအခါ ဘယ္လိုမွ မယံုၾကည္ႏုိင္စရာ သူမ၏ အီးေမးလ္အေကာင့္ထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္မဟုတ္ေသာ ကြၽန္ေတာ္ မသိေသာ တျခားေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေပးပို႔ဆက္သြယ္ထားသည့္ ေမးလ္မ်ားကုိ ၀မ္းနည္းနာက်င္စြာ ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕ရိွခဲ့ရေတာ့သည္။ သူမႏွင့္ ထိုေယာက်္ားေလးသူငယ္ခ်င္းမွာ ခ်စ္သူေတြ မဟုတ္သည့္တိုင္ အျပန္အလွန္ေပးပို႔ေသာ ေမးလ္မ်ားမွာ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ၿငိခ်င္ႏြယ္ခ်င္ေသာ ႏွစ္ဖက္ခြအဓိပၸာယ္ စာသားေတြခ်ည္း ျဖစ္ၾက၏။ ပုိ၍ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းသည္မွာ သူမသည္ ကြၽန္ေတာ့္ထံသို႔ ေမးလ္မွန္မွန္ မပို႔ခဲ့ေသာ္လည္း ထိုေယာက်္ားေလးသူငယ္ခ်င္းဆီကုိေတာ့ ေမးလ္မွန္မွန္ပုိ႔ခဲ့ ၏။ ထိုထက္ပုိ၍ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းသည္မွာ ႏုိင္ငံျခားတြင္ ေမး ထူး ေခၚ ေျပာ ကလြဲရင္ ေယာက်္ားေလးသူငယ္ခ်င္းမထားပါဘူးဟု ကတိဆိုခဲ့ေသာ သူမက အခုေမးလ္အျပန္အလွန္ ပို႔ေနေသာ ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္းကို ျပည္ပႏုိင္ငံမေရာက္ခင္ ေလယာဥ္ပ်ံေပၚမွာတင္ ခင္မင္သြား ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္၏ သံေယာဇဥ္မွာ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေနၿပီ။ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေတြ႕ခဲ့ေသာ ထိုသူငယ္ခ်င္းႏွင့္က ၃ နာရီသာ စကားေျပာ ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ ထိုသူငယ္ခ်င္းေပၚမွာ သူမ ေစတနာပုိကဲ ပံုရ၏။ ထိုျပႆနာသည္ သူမဆီမွာ ကြၽန္ေတာ္က (ကြၽန္ေတာ္က မွားယြင္းျခင္း မဟုတ္ပါဘဲႏွင့္) ဒူးေထာက္ငိုယိုျပၿပီး အေပ်ာ့ဆြဲ ဆြဲလုိက္သျဖင့္ ေျပလည္သြားခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ သူမ ႏုိင္ငံျခားကို ျပန္ထြက္ခြာ သြားခဲ့ျပန္ပါသည္။ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ သူမ ျမန္မာျပည္ျပန္လာလွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီလာပါေတာ့မလား။ မေသခ်ာေတာ့ပါ။ အေၾကာင္းကေတာ့ ခုတစ္ေခါက္ သူမျပန္သြားၿပီးကတည္းက သူမ ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္၏ ဆက္ဆံေရးသည္ သုသာန္တစ္ခုလိုပင္ ေခ်ာက္ခ်ားတိတ္ဆိတ္သြားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္။
ဒီတစ္ေခါက္ သူမျပန္သြားေသာအခါ ကြၽန္ေတာ္၏ ေမြးေန႔ကုိ သူမေမ့ေနသည္။ (ထိုေန႔က ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားမသြားျဖစ္ေတာ့ပါ။ အရက္လည္း မေသာက္ပါ။ စိတ္ေပါက္ေပါက္ျဖင့္ ကုိယ့္ လက္ေမာင္းကုိယ္ ေၾကကြဲစႏွင့္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆြဲျခစ္ေနခဲ့သည္။) ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ သူမဖုန္းကုိ ဘက္ထရီကုန္ေနသည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ထားသည္။ (ထိုေန႔သည္ သူမေၾကာင့္ ငိုေၾကးခဲ့ရသည့္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္၏ ေနာက္ဆံုးမ်က္ရည္ေတြ ေပက်ံေနေသာ ေန႔ျဖစ္သြားခဲ့သည္။) ေနာက္တစ္ခါ သူမ၏ ေမြးေန႔တြင္ ကုိယ့္ေမြးေန႔ ကိုေတာင္ သူမက ေမ့ေနပါသည္ဟု ဆိုလာေသာအခါ ကြၽန္ေတာ္ သူမကုိ မည္သုိ႔နားလည္ရမည္မသိ ျဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။ (ထိုေန႔ကေတာ့ သူမအတြက္ ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ ဆီမီး၊ေရခ်မ္း၊ ၀တၳဳကပ္လွဴ ပူေဇာ္ခဲ့ၿပီး သူမအသက္ ၂၃ ႏွစ္ကို ရည္ရြယ္၍ ဖေယာင္း တုိင္ ၅ တုိင္ျဖင့္ မီးပူေဇာ္ခဲ့သည္။) ကြၽန္ေတာ္ သူမအေပၚမွာ ခံစား၍ မရေတာ့ပါ။ ကုိယ့္ေမြးေန႔ေတာင္ ကိုယ္ေမ့ေလ်ာ့ေနရေလာက္ေအာင္ သူမသည္ ႏွလံုးသားမဲ့သြားၿပီလား။ စက္႐ုပ္ဆန္သြားၿပီလား။ သူမ ႏိုင္ငံျခားသြားသည္မွာ သူမမိသားစု၏ တင္ရိွ ေနသည့္ ေၾကြးၿမီမ်ားအတြက္ ပိုက္ ဆံရွာေဖြရန္ သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေၾကြးၿမီျပႆနာ ေျဖရွင္းၿပီးမွသာ သူမႏွင့္ကြၽန္ေတာ္ လက္ထပ္ဖို႔ စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္က အခါခပ္သိမ္း သူမဆီမွ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ မွလြဲရင္ ဘာကို မွ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါ။ ဘာကုိမွလည္း မေတာင္းဆိုခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္အရင္က ထားခဲ့ဖူးသည့္ ရည္းစားေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကုိ ခ်စ္ေသာ အခ်စ္၏ အပံု ၁၀၀ ပံု ပံုလွ်င္ ၁ ပံုေတာင္ သူမက ကြၽန္ေတာ္ကို မခ်စ္ပါ။ အခုလို တြက္ခ်က္ျပလိုက္သည့္အတြက္ အမ်ားအျမင္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္အေတြးသည္ မိန္းမဆန္ေနႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ မတတ္ႏိုင္ပါ။ သူမႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ၾကားတြင္ ႏွစ္ဦးပုိင္ သီးသန္႔ကမၻာမရိွပါ။ အခ်ိန္ျပည့္ ပူေလာင္ေနေသာ သဲကႏၲာရလြင္ျပင္ႀကီးတစ္ခုသာ ရိွေနသည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ေတြးေခၚစျပဳေနပါၿပီ။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ သူမ၏ေၾကြးၿမီေတြကုိ သူမကုိယ္စား ကြၽန္ေတာ္ရွာေဖြေပးဆပ္ခ်င္ပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔လည္း ရည္ရြယ္ထားခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ထံတြင္ အဲဒီ့စိတ္ေတြ မရိွေတာ့ပါ။ သူမတန္ဖိုးမထားေသာ အရာေတြထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ့္ အခ်စ္သည္ ထိပ္ဆံုးမွာ ရိွေနခဲ့ၿပီ။ အကယ္၍ သူမသည္ ကြၽန္ေတာ့္ကုိ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ျပန္လည္တန္ဖိုးထားမည္ ဆိုလွ်င္ေတာင္မွ အတာ္ကေလးေနာက္က်ေနၿပီလို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္သည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူမကုိ မယံုၾကည္ေတာ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူမအေပၚ စိတ္ပ်က္ေနခဲ့ပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူမႏွင့္ ဘ၀ခရီးတစ္ခုကို လက္တြဲၿပီး မေလွ်ာက္ရဲေတာ့ပါ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ ေမြးဖြားလာမည့္ ကြၽန္ေတာ့္သားသမီးမ်ား၏ မိခင္အျဖစ္ သူမကို ေနရာမေပးခ်င္ေတာ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ သူမကို ေၾကာက္ရြံ႕ေနခဲ့ပါၿပီ။
အခုခ်ိန္သည္ သူမကုိ ျဖတ္ေတာက္ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီလုိ စဥ္းစားေနမွန္းသာ သိခဲ့လွ်င္ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူမအတြက္ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္မဟုတ္မွန္း သူမ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးထင္ေကာင္း ေတြးထင္သြားႏုိင္ပါသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမးရိွလွ်င္ အေျဖကေတာ့ ရိွရမည္ပင္။
အေျဖ ၁။ ။ ကြၽန္ေတာ္၏ ခ်စ္သူမိန္းကေလးအတြက္ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူရဲေဘာေၾကာင္ေသာ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။
(၂)
ေမးခြန္း ၂ ။ ။ သင္ေနထုိင္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္ဖက္မွ သင့္အေပၚ ထားရိွ သည့္ သေဘာထားကို အၾကမ္းဖ်ဥ္း ခန္႔မွန္းျပႏုိင္ပါသလား။
ဒီေမးခြန္းကုိ မေျဖဆုိခင္ အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ေျပာစရာ အနည္းငယ္ရိွေနသည္။ တျခားမဟုတ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ေနရေသာ ပတ္၀န္းက်င္ အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ၿပီး ထိုပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္၏ ဆက္ဆံေရးကုိလည္း ေျပာျပခ်င္ပါသည္။
အေတာ္အတန္လူေနမ်ားသည့္ ရပ္ကြက္တစ္ခုတြင္ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ရာလမ္းထဲတြင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ရိွ၍ တျခားလမ္းမ်ားတြင္လည္း အျခား လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ား ရွိၾကပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လမ္းထဲတြင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ တစ္ဆိုင္သာရိွၿပီး တျခားလမ္းမ်ားတြင္ အနည္းဆံုး ၂ ဆိုင္စီေတာ့ရိွၾက၏။ ကြၽန္ေတာ္ အဓိက ေျပာျပလိုသည္မွာ တျခားလမ္းမ်ားသို႔ သြားေရာက္ကာ လက္ဖက္ရည္ မေသာက္လိုေသာ ကြၽန္ေတာ္အပါအ၀င္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လမ္းထဲမွ လူေတြသည္ တစ္ဆိုင္တည္းေသာ ေဟာဒီလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာပဲ ထိုင္ၾကရသည္။ ေျပာရလွ်င္ ဒီလက္ဖက္ရည္ဆိုင္က လက္ဖက္ရည္မွာ အလြန္ညံ့သည္။ စားပြဲခံုေတြသည္ သန္႔ရွင္းမႈမရိွဘဲ ဘာမွန္းမသိေသာ အညစ္အေၾကးမ်ားႏွင့္ အစဥ္သျဖင့္ရိွေနတတ္ကာ လူလာထိုင္ၿပီဆိုလွ်င္လည္း စားပြဲထိုးမ်ားသည္ အေရးမစိုက္ၾကသျဖင့္ အတန္တန္ေခၚယူမွ ေရာက္လာတတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔လမ္းထဲမွ လူမ်ားသည္ ထိုဒုကၡမ်ား ကင္းလြတ္ရာျဖစ္သည့္ တျခားလမ္းမွ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ားသို႔ မသြားၾကပါ။ ကိုယ့္လမ္းထဲက ဆိုင္ကိုသာ အစြဲႀကီးစြာ အားေပး ၾကပါသည္။ ဒါက ကြၽန္ေတာ္ ပံုမွန္အားေပးေနက်ဆိုင္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္၏ ဆက္ဆံေရးျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ခါ ကြၽန္ေတာ္၏ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြအေၾကာင္းကို အနည္းငယ္ ေျပာျပလိုသည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ အိမ္နားနီးခ်င္းေတြထဲတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းမွ မိသားစုမွာ ကာရာအိုေက သီခ်င္းမ်ားကို က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံျဖင့္ မၾကာခဏႏိွပ္စက္တတ္ၾကသူမ်ားျဖစ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ အေပၚထပ္မွ လူမ်ားမွာမူ ေအာက္ထပ္သို႔ မဆင္မျခင္ ကြမ္းတံေတြးေထြး တတ္ ၾကေသာ လူမ်ားျဖစ္ေန၏။ တစ္ခါတစ္ရံ ကြၽန္ေတာ္စိတ္ပင္ပန္းေနစဥ္ခါတြင္ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းဖက္သို႔လွည့္ထားသည့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းမွ က်ယ္ေလာင္ေသာ ေဆာင္းေဘာက္ဆီမွ ကီးေၾကာင္အသံမ်ားသည္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္အား မ်ားစြာညစ္ႏြမ္းေစပါသည္။ ထို႔ျပင္ အေပၚထပ္မွ မဆင္ မျခင္ေထြးထုတ္လုိက္သည့္ ကြမ္းတံေတြးမ်ားသည္လည္း ၀ရန္တာမွာ လွမ္းထား သည့္ ကြၽန္ေတာ့္အ၀တ္အစားမ်ားကို စြန္းထင္းေစသည့္အတြက္ ထပ္မံ ေဒါသပြားရျပန္ပါသည္။
ထားပါေတာ့။ ခုေလာက္ဆိုလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းေတာ့ ေျပာၿပီးၿပီဟု ယူဆပါမည္။ ဆက္လက္ေျပာျပဖို႔ရိွသည္မွာ ကြၽန္ေတာ္က ထိုပတ္၀န္းက်င္အေပၚ ဆက္ဆံပံု ျဖစ္၏။ ကြၽန္ေတာ္သည္ လမ္းထဲမွ ထံုေပေပႏုိင္ေသာ စားပြဲထိုးမ်ားႏွင့္ ညစ္ပတ္ေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ားရိွသည့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္အား ေပးေခ်ရန္ အေၾကြးအနည္းငယ္ရိွပါသည္။ ထိုမွ်ေသာ အေၾကြးေငြကုိ ေပးႏုိင္စြမ္းရိွေသာ္လည္း ဘယ္ေသာအခါမွ ကြၽန္ေတာ္ မေၾကမေပးပါ။ တခ်ဳိ႕ညေနမ်ားတြင္ အိမ္သို႔ အလည္လာေလ့ ရိွတတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္သည္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အခန္းဖက္သို႔လွည့္၍ စပီကာႏွစ္ခုကုိ တြန္းေရႊ႕ကာ ကာရာအိုေကေရာ့ခ္သီခ်င္းမ်ားကုိ အသံကုန္ဟစ္တတ္ပါ ေသးသည္။ အေပၚထပ္မွ တစ္ခါတစ္ရံ လွမ္းထားေသာ အ၀တ္မ်ား ကြၽန္ေတာ့္အခန္းသို႔ မေတာ္တဆလြင့္ပါေရာက္ရိွလာလွ်င္လည္း ကြၽန္ေတာ္သည္ ထိုအ၀တ္အစားမ်ားကုိ ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္တြင္ အသံုးျပဳတတ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ထိုအျပဳအမူမ်ားသည္ ပတ္၀န္းက်င္က ေျပာင္းေပးေသာ အေရာင္အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ေနလိုက္မိျခင္းသာျဖစ္ၿပီး နည္းနည္းမွ မေကာင္းမွန္း ကြၽန္ေတာ္ သိပါ၏။ သို႔ေသာ္….
အေျဖ ၂ ။ ။ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္ဖက္မွ ကြၽန္ေတာ့္အား ရန္လို၍ လက္တုန္႔ျပန္တတ္ေသာ ၀ံပုေလြတစ္ေကာင္အျဖစ္ သေဘာထားေနႏုိင္ ပါသည္။
(၃)
ေမးခြန္း ၃။ ။ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံရာတြင္ သင္သည္ ဘယ္ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈန္း ႐ိုးသားမႈရိွသည္ဟု ထင္ပါသလဲ။
ေတာ္ေတာ့္ကို သတိထားေျဖဆိုရမည့္ ေမးခြန္းဟု ကြၽန္ေတာ္ယူဆသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းဆိုသည္မွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးအစား စားရိွၿပီး ရင္းႏွီးမႈဒီဂရီမွာလည္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တသမတ္ တည္းတူညီမႈ မရိွေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ားအား ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံေလ့မရိွပါ။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ၀ါသနာတူ အလုပ္တူ ေနရပ္တူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖင့္သာ ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြစြာ ဆက္ဆံတတ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ လူမႈေရးျပႆနာဆိုသည္မွာ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ားၾကားတြင္ အနည္းႏွင့္ အမ်ားေတာ့ သူသူကုိယ္ကုိယ္ ရိွတတ္ၾကစၿမဲပင္။
ဘယ္ေနရာက ၾကားဖူးမွန္းမသိေတာ့ေသာ စကားပံုတစ္ခုကုိ ကြၽန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ အမွတ္ရလိုက္မိ၏။ စကားပံုအရ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းဆိုသည္မွာ ေရမွန္မွန္ေလာင္းရသည့္ ပန္းပင္ႏွင့္တူသည္။ ေရမွန္မွန္မေလာင္းလွ်င္ ပန္းပင္ကေလးသည္ ညိႇဳးေရာ္ ေသဆံုးသြားမည္ျဖစ္သကဲ့သို႔ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ားကို ဆက္ဆံရာတြင္လည္း လြန္မင္းစြာ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္သြားခဲ့လွ်င္ စိမ္း၍သြားတတ္သည္။ သည့္ေနာက္တြင္ေတာ့ မိမိႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားၾကားရိွ သံေယာဇဥ္မွာ တျခားလူစိမ္းမ်ားလိုပဲ ျဖစ္သြားေပေတာ့မည္ ျဖစ္ သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္ ႐ႈပ္ေထြးေနသည့္ ေလာကဓံျပႆနာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္တြင္ ဆက္ဆံေရး ပန္းပင္ကေလးအား ေရအစဥ္မွန္မွန္ေလာင္းရန္ မလြယ္ကူေပ။ ဤသည္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ျဖစ္ႏုိင္ၿပီး ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘ၀တြင္ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း မည္မွ်ဆံုး႐ႈံးခဲ့ၿပီးပါသနည္း။ ၀မ္းနည္း တတ္မည္ဆိုလွ်င္ ၀မ္းနည္းစရာပင္။
ကြၽန္ေတာ္၏ ဘ၀တြင္ ေက်ာင္းခန္းထဲ၊ အလုပ္ထဲ၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ခင္မင္သည့္မိတ္ေဆြမ်ားထက္ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ခင္မင္သည့္ မိတ္ေဆြမ်ားက ထူးျခားစြာပဲ အေရအတြက္ ပိုမ်ားပါသည္။ ဒါကလည္း ကြၽန္ေတာ္သည္ ဘာလံုးအားကစားကုိ ႐ူးသြပ္ခံုမင္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ပင္။ ေဘာလံုးအားကစားဆိုသည့္အတြက္ မိတ္ေဆြေပါသလို ရန္ဖက္ လည္းမ်ားခဲ့ပါသည္။ ငယ္စဥ္က အင္မတန္ ခင္မင္ခဲ့ဖူးေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္အား ေဘာလံုးကြင္းတြင္း နင္ပဲငဆအထက္ဆီးမွ ေျပာဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္လက္စားေခ်ခဲ့ဖူးသည္။ ထိုကိစၥေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆံုး႐ႈံးသြားေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္မည္သည့္အခါကမွ် ေနာင္တမရခဲ့မိဖူးပါ။ (အဆိုပါ သူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ မည္သို႔သေဘာထားသြားမည္နည္း) ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္သည္ ကြၽန္ေတာ့္အား နာလိုခံခက္သည့္ စကားမ်ားကုိ အမ်ားေရွ႕တြင္ ေျပာေသာအခါ ကြၽန္ေတာ္က ပုဂၢိဳလ္ေရးထိုးႏွက္ခ်က္အျဖစ္ ယူဆၿပီး ျပန္လည္လက္စားေခ်ခဲ့ဖူး၏။ (အဆိုပါ သူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ မည္သို႔သေဘာထားသြားမည္နည္း)
ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀တြင္ သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္မိသူလည္းျဖစ္ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရိွခဲ့ဖူးသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ထိုသူငယ္ခ်င္းအေပၚ ေျပာျပရန္ ခက္ခဲေသာ ေက်းဇူးေၾကြးရိွခဲ့ဖူးကာ မည္သည့္အခါမွ် ျပန္ဆပ္ႏုိင္ေတာ့မည္မထင္ပါ။ ျပန္ဆပ္ဖို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါ။ ျပန္ေတြးမိတုိင္း နာက်င္ေနရသည့္ ကိစၥတစ္ခုအျဖစ္သာ တစ္သက္လံုး တည္ရိွသြားရေတာ့မည္ျဖစ္၏။ (အဆိုပါသူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္ေတာ့္ အေပၚ မည္သုိ႔သေဘာထားသြားမည္နည္း) ကြၽန္ေတာ့္အား အဂၤလိပ္စာလာေရာက္ သင္ၾကားေပးေသာ ဆရာသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရိွခဲ့ဖူးသည္။ ေငြေၾကး အဆင္မေျပသည့္ ထိုဆရာသူငယ္ခ်င္းအား ယခုအခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ့္ဖက္မွ ႀကီးမားေသာ အကူအညီေပးႏုိင္ခဲ့ျခင္းမရိွသည့္အျပင္ သူ႔ထံမွ အကူအညီမ်ားသာ ရယူခဲ့ဖူးသည္။ အခုေတာ့ ထိုဆရာသူငယ္ခ်င္းႏွင့္ အဆက္အသြယ္ မရေတာ့ပါ။ (အဆိုပါ သူငယ္ခ်င္းကေရာ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚမည္သို႔ သေဘာ ထားသြား မည္နည္း)
အရင္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ ကြၽန္ေတာ္၏ဘ၀တြင္ ေရမွန္မွန္မေလာင္းသျဖင့္ ညိႇဳးေရာ္ေသဆံုးသြားခဲ့သည့္ ပန္းပင္ကေလးမ်ား ေျမာက္မ်ားစြာ ရိွေနခဲ့ဖူးကာ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းအေပါင္း အသင္းမ်ား၏ ဆက္ဆံေရး ျပတ္ေတာက္မႈသည္လည္း ကြၽန္ေတာ့္မ႐ိုးသားမႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္မည္ဟု သေဘာပိုက္ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္…
အေျဖ ၃ ။ ။ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရာတြင္ ရံဖန္ရံခါ ရာႏႈန္းျပည့္ ေကာက္က်စ္တတ္ပါသည္။
(၄)
ေမးခြန္း ၄။ ။ မိသားစုရာဇ၀င္တြင္ သင္သည္ လိမၼာေရးျခားရိွၿပီး စံနမူနာျဖစ္ဖြယ္ သားသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသလား။
ဘယ္ဖက္က လွည့္ေတြးေတြး ေသခ်ာေပါက္အႏႈတ္ လကၡဏာျပမည့္ အေျဖထြက္ေစေသာ ေမးခြန္းပဲျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သည္ မိသားစုတြင္ ဘယ္တုန္းခါကမွ ထူး ထူးျခားျခား လိမၼာေနသူတစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ မိသားစုဆီသို႔ ရံဖန္ရံခါ သယ္ေဆာင္လာတတ္ေသာ ကြၽန္ေတာ္၏ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ မိဘႏွစ္ပါး၏ ဆန္႔က်င္ဘက္အရပ္တြင္ အၿမဲလိုလို ေရာက္ရိွေနခဲ့သည့္ အေတြး အေခၚမ်ား ရိွေနျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္ မိသားစုတြင္ စာေတာ္ေသာ သားသမီး တစ္ေယာက္ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ (သာမန္ထက္ေတာင္ ညံ့လိမ့္ဦးမည္ထင္ပါသည္) ကြၽန္ေတာ္သည္ မိသားစုတြင္ အႀကီးဆံုးသားျဖစ္ ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ေအာက္မွ ညီႏွင့္ညီမအတြက္ စံနမူနာယူထိုက္ဖြယ္ အစ္ကိုႀကီး မျဖစ္ခဲ့ပါ။ (အူေၾကာင္ေၾကာင္ ေဂါက္စီစီအစ္ကိုႀကီးဟုေတာ့ ယူဆၿပီးႏုိင္ေလာက္သည္) ထို႔ျပင္ ကြၽန္ေတာ္သည္ တစ္ခါတစ္ရံ အျပင္အပမွ လူမ်ားႏွင့္ ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားတတ္ကာ ႏုိင္သည့္အခါႏုိင္၍ ႐ႈံးသည့္ အခါ႐ႈံးသည္။ ႏုိင္သည့္အခါ မသိသာေသာ္လည္း ႐ႈံးသည့္အခါ ေပါက္ၿပဲ ဖူးေရာင္၍ ညနက္သန္းေခါင္မူး႐ူး ျပန္လာေသာ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္ မိဘေတြ ေသာကေပြရေပါင္းမ်ားခဲ့သည္။ အခ်စ္ေရးျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ မၾကာခဏ ေသြးထြက္သည္ ထိ ညႇဥ္းပန္းမိသည့္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားကလည္း မိဘႏွစ္ပါးကို ရတတ္ေပြေစခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ မိသားစုတြင္း အေရးႀကီးအရာမ်ား ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္လွ်င္လည္း ကြၽန္ေတာ္၏ အေတြး အေခၚမ်ားက ကန္႔လန္႔သေဘာ ေဆာင္ေနတတ္ေသးျပန္ သည္။ (ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေမြးထားဖို႔ ေကာင္းလုိက္ပါသနည္း)။
သို႔ေသာ္လည္း မိသားစုႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ၾကားမွ တခ်ဳိ႕ကိစၥမ်ားသည္ ကြၽန္ေတာ့္အမွားမ်ားခ်ည္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရိွတတ္သည့္ လူႀကီးလူငယ္ ျပႆနာမ်ဳိးေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါရိွပါ ေသးသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္တမ္းတြင္ေတာ့ မိသားစုဆိုသည္မွာ မည္သည့္လူမ်ဳိး မည္သည့္ဘာသာ၀င္ပဲျဖစ္ေစ တစ္ခုတည္းေသာ ေႏြးေထြး လံုၿခံဳမႈေပးႏုိင္သည့္ ကိုယ္ပိုင္အသိုက္အၿမံဳတစ္ခုဆိုတာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းစြာ သိထားၿပီးျဖစ္သည္။ မိသားစုထက္ ပိုၿပီး တြယ္တာမိခဲ့ေသာ ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူက ကြၽန္ေတာ့္ေမြးေန႔ကုိ သတိမရ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဟက္ပီးဘတ္ေဒးဟု ေျပာၾကသူမ်ားမွာ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစု၀င္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ စိတ္ေလေနေသာ ကာလေတြမွာ ရန္ျဖစ္ကြဲၿပဲ ဖူးေရာင္လာသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ ဒဏ္ရာမ်ားအတြက္ ႏွစ္သိမ့္သူမ်ားမွာ ကြၽန္ေတာ့္ မိသားစုျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို လုိအပ္မွ သံုးသည့္ ခ်စ္သူေတြ တစ္ေယာက္မွ မဟုတ္။
ဤေမးခြန္း၏အေျဖကုိ ေျဖဆိုရာတြင္ တျခားသူမ်ား ကြၽန္ေတာ့္ ထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာ ေျဖဆိုႏုိင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ မွန္သည္ဟု ထင္ျမင္ရာကိုပဲ ေျဖလုိက္ပါသည္။ ေႏွာင္းလူမ်ား ကြၽန္ေတာ့္အေျဖအား အတုမခုိးမိေစဖို႔ ေလးေလးနက္နက္ ဆႏၵျပဳမိ၏။
အေျဖ ၄ ။ ။ မိသားစုရာဇ၀င္တြင္ ကြၽန္ေတာ္သည္ တာ၀န္မဲ့ကာ အတန္ငယ္ဆိုးသြမ္းစာရင္း၀င္ေသာ သားမိုက္တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါသည္။
(၅)
ေမးခြန္း ၅။ ။ အထက္ပါေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖဆိုၿပီးခ်ိန္တြင္ ထြက္ေပၚလာေသာ အေျဖမ်ားအရ သင့္ကိုယ္သင္ မည္သို႔ ခံစားရသနည္း။
ေမးခြန္းမ်ား၏ အဆံုးသတ္ေမးခြန္းျဖစ္မည္ထင္ေသာေၾကာင့္ အေျဖမ်ား၏ အဆံုးသတ္အေျဖကုိ ေျဖဆိုေပးပါမည္။ မေျဖဆိုခင္အခ်ိန္တြင္းမွာေတာ့ အထက္က ေျဖဆိုၿပီး အေမးႏွင့္ အေျဖမ်ားကို အနည္းငယ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လည္၍ ပိုင္းဆစ္ေ၀ဖန္ျပခ်င္ပါေသးသည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္ ယခုအခ်ိန္ထိ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ခ်စ္သူေကာင္းတစ္ေယာက္ကို ရွာမေတြ႕ႏိုင္ေသး။ လက္ရိွ ခ်စ္သူကိုလည္း ဘယ္လိုမွ သေဘာမက်ေတာ့ေသာ အေျခအေနလည္း ျဖစ္ ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္သည့္ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း တစ္ေယာက္အမွား တစ္ေယာက္ ေစာင့္ၾကည့္ကာ အလစ္ထိုးခုတ္ခ်င္ေနသူေတြ ျပည့္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ထဲတြင္ပင္ တျခားသူကုိ အလစ္ထိုးခုတ္ရန္ လက္စားေခ်တတ္သည့္ ဓားတစ္ေခ်ာင္းက ကိုင္လ်က္သားရိွေန၏။ ဘ၀ေပးအရ သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚ ေက်းဇူးေၾကြးမ်ားစြာလည္း ရိွေနၿပီး ထိုသူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚ တတ္ႏုိင္တာထက္ ပိုမို၍ ႐ိုးသားေပးဆပ္ဖို႔ ေမ့ေလ်ာ့ေနမိသည္။ မိသားစုစာမ်က္ႏွာမ်ား တြင္လည္း ကြၽန္ေတာ္သည္ ဖ်က္ရာမ်ားစြာႏွင့္ ဖတ္႐ႈရခက္ခဲသည့္ ေသြးစို႔ စာမ်က္ႏွာတစ္ရြက္အျဖစ္ ရိွေနၿပီ။
တကယ္တမ္းတြင္မူ ကြၽန္ေတာ္သည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရာႏႈန္းျပည့္ ပါ၀င္ကာ နားလည္မႈအျပည့္ရိွေသာ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို လိုခ်င္ခဲ့သည္။ ေနထိုင္ခ်င္စဖြယ္ေကာင္းေသာ လူေနမႈပံုစံ ျမင့္မားသည့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္အခက္အခဲကုိ တစ္ေယာက္ကူညီကာ စာနာမႈအျပည့္ရိွသည့္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း ခင္မင္ရင္းႏွီး ခ်င္ခဲ့သည္။ မိသားစုသမုိင္းတြင္ ေလးစားဂုဏ္ယူစရာေကာင္းေသာ အႀကီးဆံုး သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည္။ ဒါေတြက ကြၽန္ေတာ့္ဖက္မွ လိုလားခ်က္မ်ားသာျဖစ္၏။ ဘ၀ဆိုသည္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္ကုိးစားထားသလို ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္မလာသည့္ စကားလံုးတစ္ခုမ်ားလားမသိ။ လက္ေတြ႕ရင္ဆိုင္ေနရတာႏွင့္ စိတ္ကူးေမွ်ာ္မွန္းထားသည္မ်ားက အစဥ္သျဖင့္ ကြဲလြဲေနတတ္သည္။
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ မိုးဦးေရာက္လာဖို႔ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနရသည့္ သစ္ေျခာက္ပင္တစ္ပင္ကဲ့သို႔ ဘ၀ကို ကြၽန္ေတာ္ျဖတ္သန္းေနမိၿပီထင္သည္။ မိုးဦးေရာက္လာခ်ိန္က်လွ်င္ေတာ့ ပန္းပြင့္ႏွင့္ သီးႏွံေတြ ေ၀ဆာစြာ သီးပြင့္ပစ္လုိက္မယ္ စိတ္ကူးထားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္သစ္ေျခာက္ပင္၏ အျမစ္ေတြသည္ မိုးဦးေရာက္သည္ထိ ရွင္သန္ႏုိင္ပါဦးမည္လား။ ယခုပင္ အျမစ္ေတြသည္ ေသြးဆုတ္ေသဆံုးစျပဳေနပါၿပီလား။
အေျဖ ၅။ ။ ေမးခြန္းအားလံုးအား ေျဖဆိုၿပီးခ်ိန္တြင္ ရရိွလာေသာ အေျဖမ်ားအရ ကြၽန္ေတာ္သည္ အျမစ္မဲ့ေနသည့္ သစ္ပင္တစ္ပင္အျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခံစား မိပါသည္။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
ဖက္ရွင္၊ ေမ၊ ၂၀၀၉
ငါးရိုးပင္လယ္၀တၳဳတိုစု
ပန္းခ်ီ-ေခတ္ဖုန္းမို
lunnsetnoemyat 