ေရးသူ႕လူ႔အဖြဲ႔အစည္း
ကိုယ္ ကဗ်ာေရးမွန္းသိသြားေတာ့ ဒင္းမ်က္လံုးဟာ ၀ိုင္းစက္ ျပဴးက်ယ္ ပါးစပ္က အေဟာင္းသား(ဘယ္ပါးစပ္က သစ္လို႔လဲ) တစ္ခုခုေျပာဖို႔ ဆြံ႕အ ေျပာလည္းေျပာခ်င္ ေျပာလည္း မေျပာခ်င္ အခုေရာက္ေနတဲ့ အရပ္နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္သေယာင္ ဟိုအရင္ေန႔ေတြတိုင္း လာေရာက္ ထိေတြ႔ ရင္းႏွီး သိကၽြမ္းေနတဲ့ ကိုယ့္ျဖစ္တည္ မႈဟာ ဒီကေန႔ ကိုယ္ကဗ်ာဆရာမွန္းသိသြားေတာ့ ဒင္းအျမင္ထဲ ကိုယ္ဟာ အံၾသစရာေကာင္း ထူးဆန္း အိပ္မက္ ဆန္ လက္ေတြ႔မရွိ စိတ္ကူးယဥ္သူတစ္ဦးအျဖစ္ ေရြ႕ေလွ်ာ ထိုးက် သက္ဆင္းသြားရရွာ ကိုယ္ကလည္း ဒါကို အေတြ႔အႀကံဳအရ အတိုင္းသား ဆင္ျခင္ သိျမင္ စိတ္ပ်က္သြာၿပီး ၀မ္းနည္းရ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရ သာမန္လူ႔အဖြဲ႔ အစည္း ကဗ်ာေရးသူတစ္ဦးအျဖစ္ က်င္လည္ ရွင္သန္ ရုန္းကန္ ေနထိုင္ျခင္းမွာ မွားယြင္းေနတဲ့ ဘာသာတရား တစ္ခုအေပၚ သက္၀င္ ယံုၾကည္ ေလးျမတ္မိသူလို ယူဆျခင္းခံရ (အထူးသျဖင့္ ဒီကဗ်ာေရးသားျခင္းဆိုတဲ့ အလုပ္ကို သာမန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ဘယ္ဒင္းကမွ အလုပ္တစ္ခုအျဖစ္ အထင္တႀကီး တေရးတယူ ေလာက္ ေလာက္လားလား ေနရာေပးတယ္ဆိုတာမရွိခဲ့ေလေတာ့)ဖြင့္ေျပာမိသူကိုယ့္အမွားသာလွ်င္ျဖစ္ေၾကာင္း အိပ္ ယာ၀င္တိုင္း တႏံု႔ႏံု႔ စဥ္းစား ေတြးေခၚ ေျမာ္ျမင္ရတာလည္း မီးခိုးေရာ မိုးေရာမဆံုးႏိုင္ ဒီလိုမွန္းသိရင္ ကိုယ့္ရုပ္ကိုယ့္ရည္နဲ႔ အစကတည္းက ဓာတ္ရွင္မင္းသားပဲျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့အေကာင္းသား ကိုယ့္အသံ ကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ကာလေပၚအဆိုေတာ္သာလုပ္ခဲ့အေကာင္းသား ေၾသာ္ ကိုယ္ေနထိုင္ရာ သာမန္လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းႀကီး ကဓာတ္ရွင္မင္းသားနဲ႔ ကာလေပၚအဆိုေတာ္မ်ားကိုသာ အႏုပညာရွင္အျဖစ္ ကိုးစား ယံုၾကည္ ထင္မွတ္ေနရွာပံု မ်ားေျပာပါတယ္ ဒါကလည္း ေဟာလီး၀ုဒ္ဇာတ္ကားဆိုရင္ ဗန္ဒိန္းနဲ႔ ဂ်က္ကီခ်န္း ျမန္မာဗြီဒီယိုမွာ ဟိန္းေ၀ယံနဲ႔ မိုးေဟကို ရုပ္သံဇာတ္လမ္းက်ေတာ့ ကိုရီးယားလမ္းကိုပဲ ၀ိုင္းနီးၾက စာအုပ္ဖတ္ေတာ့ ဗ်ဴးနဲ႔ နကၡတၱေရာင္ျခည္ ႏိုင္ငံျခားေတးသီခ်င္း နားေထာင္ရင္ ေအကြန္နဲ႔ ေတလာဆြစ္ ျမန္မာသီခ်င္းက်ေတာ့ Rဇာနည္နဲ႔ Aသင္ခ်ိဳေဆြ ေလာက္သာ အႏုပညာရတဲ့ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးထဲ ဒါရိုက္တာေဇာင္ယီမုနဲ႔ ရိုမန္ပိုလန္ စကီးကို မသိတာ မင္းသားႀကီးမာလြန္ဘရန္ဒိုနဲ႔ ဘန္နစီယိုဒယ္လ္တိုရိုကိုမသိတာ ေဒါက္တာဇီဗားဂိုးဓာတ္ရွင္နဲ႔ ပီယားနစ္စ္ဓာတ္ရွင္ကို မသိတာ စာေရးဆရာဂၽြန္စတိန္းဘက္နဲ႔ ကဗ်ာဆရာဂၽြန္အက္ရွဘရီကို မသိတာ ဂီတပါ ရမီရွင္မိုးဇက္နဲ႔ ကတ္ကိုဘိန္းကို မသိတာ အဲဒီ့မသိတာေတြအားလံုး သတၱဳခ် စဥ္းစား ေတြးေခၚ ၾကည့္လိုက္ ေတာ့လည္း ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးကို အျပစ္လို႔မဆိုသာျပန္ ခက္ေနတာက ကိုယ္ကဗ်ာေရးမွန္းသိၿပီးေနာက္ နဂိုပံုမွန္လည္ပတ္ေနတဲ့ ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးက ကိုယ့္အေပၚ လြဲေခ်ာ္စြာ တုန္႔ျပန္ ဆက္ဆံ သေဘာထား စာရင္း မွတ္လိုက္တဲ့ ကိစၥ၀ိစၥေတြရွိေနေသးရာ ကိုယ္က ကဗ်ာေယာင္ေယာင္ စာေယာင္ေယာင္အျပင္ အမ်ားသူ ငွာနဲ႔ တန္းတူ အားကစား၀င္လုပ္တာကိုပဲ အံ့အားသင့္ နားမလည္ ဆန္းၾကယ္ ကိုယ္ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေနလို႔ အမ်ားသူ ငွာအိမ္ေထာင္ဦးစီးမ်ားလို ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာအတြက္ လိုအပ္တဲ့ အလုပ္ၾကမ္းေတြ (ဥပမာ-ေရစည္တြန္း၊ ထင္းခြဲ) လုပ္တာမ်ိဳးအေပၚ ေမးေငါ့ ေခါင္းခါ ျပက္ရယ္ျပဳ ရယ္သြမ္းေသြး ကိုယ္ကဗ်ာေတြ ေရးတဲ့ အတြက္ ကိုယ္ဟာ အလိုလိုေနရင္း လူ႔အသိုင္း လူ႕အ၀ိုင္းထဲ က်င္လည္ က်က္စား လႈပ္ရွား သြားလာတဲ့ေနရာမွာ အမ်ား သူငွာနဲ႔မတူ တစ္မူးလိုေနသေယာင္ တစ္မတ္လိုေနသေယာင္ လန္႔ဖ်ပ္ ေသြးတိုး စိုးရိမ္ ကိုယ္ခ်င္းစာ သနား စဖြယ္အၾကည့္မ်ားအားလည္း ရရွိ လက္ခံ ေပးဆပ္ နားလည္ ကိုယ္က ကဗ်ာေကာင္ စာေကာင္ျဖစ္ေန ျခင္းမွာ အမ်ားသူငွာလူေတြလုိ ေဒးလီးေနာ္မာန္ အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္တာမ်ိဳး မၾကား မေတြ႕ မျမင္ၾကေလတဲ့အခါ ၁၀၉ေကာင္ ၁၁၀ေကာင္အျဖစ္ လက္ခါ အထင္ေသး ႏွာေခါင္းရႈံ႕ စုတ္သပ္စရာ လူသားမွ်သာဆိုေတာ့ ကဗ်ာေရးတဲ့ ကိုယ္ဟာ အိပ္ယာ၀င္အိပ္ယာထ ေရွ႕ခုနစ္အိမ္ ေနာက္ခုနစ္အိမ္ၾကားေအာင္ ကဗ်ာပဲအသားလြတ္ ရြတ္ရမလား ဖင္မီးခိုးထြက္တဲ့ထိ ဖက္ၾကမ္းေဆးေပါ့လိပ္ဖြာ ေခတ္ေဆြးလြယ္အိတ္ႀကီးလြယ္ ျပတ္ခါနီးဖိနပ္တစ္ရံ စီး မဂၢဇင္းတိုက္တကာအႏွံ႕ ေန႔စဥ္ေျခတိုေအာင္ပဲ လမ္းသလားျပရမလား ျဖစ္ရပံုမ်ား ကိုယ္ဟာ ရွမ္းျဖစ္လို႔ ေခါက္ဆြဲပဲ ေရာင္းရေတာ့မလိုလို ရခိုင္ျဖစ္လို႔ မုန္႔တီပဲ ေရာင္းရေတာ့မလိုလို ကဗ်ာဆရာျဖစ္လို႔ အမ်ားအျမင္ လွ ေအာင္ ကဗ်ာလက္သုပ္စံု အထမ္းကေလးပဲ ပုခံုးေပၚ တင္လိုက္ရေတာ့မလို ကဗ်ာကုမၸဏီပဲေထာင္လိုက္ရေတာ့ မလို ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးနဲ႔ တယ္အံ၀င္ခြင္က်ရွိလွခ်ည္ရဲ႕လို႔ေတာ့မဟုတ္ ဒါေပမယ့္ လည္း ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းဆိုတာ ကဗ်ာေရးသူ ကိုယ္နဲ႔က တစ္ဘ၀လံုးလံုး ဒီလိုပဲ တစ္ေသြးတည္း တစ္သံတည္း လြဲေခ်ာ္မႈေတြ အသားက်ေနေလေတာ့ကာ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္ျဖစ္လ်က္ ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးကလည္း ဒီအဖြဲ႔ ဒီအစည္းႀကီးျဖစ္လ်က္ ေရးသူနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ခါးေတာင္းက်ိဳက္တလြဲ ဟိုအ၀ွာတလြဲ အံေခ်ာ္ စံလြဲ ကြဲျပား ခၽြတ္ေခ်ာ္္ ေနၿမဲသာတည့္။ ။
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္
26.7.10
မနက္၀၁း၁၀နာရီ
lunnsetnoemyat 